Entre Las Llamas - Alaska Y Dinarama

He perdido el último tren ya nadie espera en el anden

Voy buscando el tiempo creció llevandose mi corazón

Nunca sabrás cómo te ame ni suponer las cosas qué aguante que desilusión

Veinte años han de pasar para qué pueda olvidar

Tu desprecio mi humillación las risas a mi alrededor

Lo soporté no me importó tus ojos anularon mi control

Y yo ya no era yo

Entre las llamas que nunca se apagan

Entre el fuego eterno arderé ya no hay remedio ni ley encarcelada sin hoy ni

mañana atada a un pasado que amé solo me queda el ayer

No existe un limite para mí ni obstáculo entre tú y yo

Cierro los ojos y puedo ver tu cuerpo muerto en el salón

Nunca sabrás cómo te odié ni suponer las cosas que aguanté que desilusión

He rechazado la tentación de suplicarte una razón

No volverás a verme jamás a donde voy tú no vendrás

No digas nada esta vez fuiste muy lejos pero te alcance

Qué equivocación

Entre las llamas que nunca se apagan

Entre el fuego eterno arderé ya no hay remedio ni ley encarcelada sin hoy ni

mañana atada a un pasado que amé solo me queda el ayer

Ik heb de laatste trein gemist en niemand wacht op het perron

Ik ben op zoek naar de tijd dat het groeide en nam mijn hart in beslag

Je zult nooit weten hoeveel ik van je hou of dingen veronderstellen wat je moet doorstaan ​​dan teleurstelling

Er moeten twintig jaar voorbijgaan voordat ik het kan vergeten

Je minachting, mijn vernedering, het gelach om me heen

Ik nam het aan, het kon me niet schelen dat je ogen mijn controle overnamen

En ik was mezelf niet meer

Tussen de vlammen die nooit uitgaan

In het eeuwige vuur zal ik branden en er is geen remedie of wet opgesloten zonder vandaag of

Morgen gebonden aan een verleden waar ik van hield, ik heb alleen gisteren

Er is geen limiet voor mij en geen obstakel tussen jou en mij

Ik sluit mijn ogen en ik zie je lijk in de woonkamer

Je zult nooit weten hoe ik je haatte, noch de dingen raden die ik die teleurstelling heb doorstaan

Ik heb de verleiding om je te smeken om een ​​reden afgewezen

Je zult me ​​nooit meer zien waar ik ga, je zult niet komen

Zeg niets deze keer ging je te ver, maar ik heb je bereikt

wat een fout

Tussen de vlammen die nooit uitgaan

In het eeuwige vuur zal ik branden en er is geen remedie of wet opgesloten zonder vandaag of

Morgen gebonden aan een verleden waar ik van hield, ik heb alleen gisteren