Musta ambulanssi - Aivovuoto, JV

Must tuntuu et mun sihteeri on vaihtunut toiseen,

se oikee oli hoikempi, megaluokan mysteeri

Piinaaks mua systeemi vai rikollinen syndikaatti,

femme fatale, mä sukellan sen silmiin

Syleilyn lämmin ku lapsuuden koti,

mä kotiloidun tähän pistä sälekaihtimet kii

Maaginen hetki, mut kesken paluun kohtuun neito vaihtuu korstoon,

kaulattomaan olentoon

Ja mä lähen lentoon, kerrosten pilvenpiirtäjän nään ohitseni kiitävän

Rusikoin ruhollani ryslerin katon, mysteeri syvenee, syön niiku sakon

Siirappi salaattineidolle, jota nyt vihaan, puskist tyly tuuppaus,

transiitti kitaan

Hiihtopipoja ja verenhimonen hurtta, sanelee sääntöjä mun sihteeri tuuttaa

Meiän todellisuus on vaan tarina, kun siihe tottuu loppuu se narina,

sillo onnellisesti on asiat, elämä on konvehtirasia

Meiän todellisuus on vaan tarina, kun siihe tottuu loppuu se narina,

sillo onnellisesti on asiat, elämä on konvehtirasia

Vaahtokylvyssä olin spliffi pinseteissä, nyt mulla on pinsereitä kintereillä

Perässä kovanaamoja kasapäin, mut kelataanpa vähän takas näin

Suihkunraikkaana kauppaan mennessä spora numero viis,

ekan kerran koskaan eli sinne sisään siis

Kun menin ineen näin,

että matkustajat oli kuolleita ja pysäkkinäytössä luki että «Tuonela»

En kuulu vielä tänne Jeesus mitä vittua,

otin oheisvasaran ja rikoin ikkunan

Pyöräytin pyörätielle ukemin,

nii eteen kurvas auto ehkä liian kovin lukemin

Musta paku, mustat lasit, mustapukuset,

kommandopiposet, käessä kolmekasit

Lähin Karismaan, koitin koirat karistaa,

kiilasin sivukujaa pitkin kohti Marinaa

Kuuluu elää ulottuvuudessa omassa,

ja se mitä satuin näkee vitos-sporassa

On totuus jota tietyt tahot ei salli et kerrotaan,

ei sovi että elävä näkee verhon taa

Meiän todellisuus on vaan tarina,

kun siihe tottuu loppuu se narina,

sillo onnellisesti on asiat, elämä on konvehtirasia

Meiän todellisuus on vaan tarina,

kun siihe tottuu loppuu se narina,

sillo onnellisesti on asiat, elämä on konvehtirasia

Levottoman yön jälkeen seiskanollakuusi,

oon ruumis, vatsani sanoo pitäs olla duunis, bullshit

Akuuttii valuuttavajetta,

vakuumiin pakattuu apetta, tän kupletin juoni on hyvin kateissa

Hymyssä suun puurtama ja tietysti tuuraama,

kakofoninen kahentoist tunnin puuskaava

uhkaava välilevyn sekä otsan pullistuma

Röökitauko, piirrän salaa paskahuussii kullin kuvan

Takas vihanneksiksi, kello lyö, oon venannu tät' merkkii ku filatelisti

Hikoilen, ohitan jonossa koko ryhmän, esitän tyhmää, suunpieles veristä hyhmää

Myyjä maksaa mulle ruuat pika-pikaa, juuri katsastetul transiitil himaa

Checkpoint, telkka auki, pystykku nauraa, Alieni kuoriutuu rinnasta ja laulaa

Teiän todellisuus on vaan tarina, planeetta on vetovoiman vankila,

kun sut haetaa mustal ambulanssilla, elämä on konvehtirasia

Teiän todellisuus on vaan tarina, planeetta on vetovoiman vankila,

kun sut haetaa mustal ambulanssilla, elämä on konvehtirasia

Moet het gevoel hebben dat mijn secretaresse is veranderd in een andere,

het was juist een slanker, megaklasse mysterie

Martel mijn systeem of een crimineel syndicaat,

femme fatale, ik duik in zijn ogen

De warmte van een ouderlijk huis,

Ik nestelde me hier om de jaloezieën in te voegen kii

Een magisch moment, maar midden in de terugkeer naar de baarmoeder verandert het meisje in een kist,

aan het halsloze schepsel

En ik ga vliegen, naar de wolkenkrabber van de lagen, langs mij

Ik krabde het dak van de rysler met mijn karkas, het mysterie verdiept, ik eet prima

Siroop voor het salademeisje dat ik nu haat

doorvoer naar het gehemelte

Skimutsen en bloeddorstige windhonden, gedicteerd door de regels snuift mijn secretaresse

Onze realiteit is slechts een verhaal, als het eraan gewend raakt dat het opraakt,

dan zijn er gelukkig dingen, het leven is een doos snoep

Onze realiteit is slechts een verhaal, als het eraan gewend raakt dat het opraakt,

dan zijn er gelukkig dingen, het leven is een doos snoep

In het schuimbad zat ik spliff in een pincet, nu heb ik een pincet op mijn hakken

Na de stapels harde maskers, maar laten we zo even terugspoelen

Onder de douche verse spore nummer vijf,

voor de eerste keer ooit

Toen ik op deze manier ging,

dat de passagiers dood waren en op het stopscherm stond dat «Tuonela»

Ik hoor hier nog niet, Jezus wat verdomme,

Ik nam een ​​hamer en brak het raam

Ik fietste op het fietspad ukem,

dus voor een bochtige auto misschien te moeilijk om te lezen

Zwarte stront, zwarte bril, zwarte pakken,

commando mutsen, drie tassen in de hand

Het dichtst bij Charisma, ik maakte hondenstal,

Ik klemde me in de zijstraat richting Marina

Behoort tot een levende dimensie in je eigen,

en wat ik toevallig zie in de vitos-spore

Er is een waarheid dat bepaalde partijen niet toestaan ​​dat u het wordt verteld

het is niet geschikt voor de levenden om achter de sluier te kijken

Onze realiteit is slechts een verhaal,

als het eraan gewend raakt dat het opraakt,

dan zijn er gelukkig dingen, het leven is een doos snoep

Onze realiteit is slechts een verhaal,

als het eraan gewend raakt dat het opraakt,

dan zijn er gelukkig dingen, het leven is een doos snoep

Na een onrustige nacht, zeven voor zes,

Ik heb een lichaam, mijn maag zegt dat ik een duunis moet zijn, bullshit

Acuut valutatekort,

de apetta is vacuüm verpakt, de plot van het couplet ontbreekt erg

Met een glimlach bij de mond geboord en natuurlijk gekrast,

kakofone twaalf uur durende windvlaag

dreigende uitpuiling van het septum en het voorhoofd

Even pauze, ik teken stiekem een ​​klote foto van een lul

Terug naar de groenten, de klok slaat, ik ben een stuk

Ik zweet, ik passeer de hele groep in een rij, ik presenteer een stomme, bloederige klont in mijn mond

De verkoper betaalt me ​​snel voor het eten, net de transit lust geïnspecteerd

Checkpoint, bar open, verticale lach, Alieni pelt van haar borst en zingt

Jouw realiteit is slechts een verhaal, de planeet is een gevangenis van aantrekking,

als Sut wordt opgehaald in een zwarte ambulance, is het leven een snoepdoos

Jouw realiteit is slechts een verhaal, de planeet is een gevangenis van aantrekking,

als Sut wordt opgehaald in een zwarte ambulance, is het leven een snoepdoos