Оно выделяло тепло - АИГЕЛ

Я родился в С-1, потом переехал в БСМП-2 рядом с моргом

Там хоботом рыл во дворе ржавый слоник бесплодную землю

Прессованный прах наших предков: бомжей городских

Работяг деревенских, которых великая стройка скурила

И выдула в небо задумчиво из крематорной трубы

Я видел в окно, как дышит оно

Напротив как раз продавали гробы

И все мужички нелепой судьбы

Роились вокруг, потому что оно выделяло тепло

К ограде его, когда были совсем малыши

Прислоняли свои шалаши мы

И это не тень от забора, а что-то реально большое

Брало нас тогда под крыло - оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Бабай был водитель автобуса - сам из села

Когда он пустой после смены катился в депо

Умирая от рака, черемуха пышно цвела

Мы висели на поручнях, как на лианах

Ломали компостер, копили билеты

В какое такое депо?

Мы уже после смерти его догадались об этом

Мой прадед мечтал об одном

Чтоб был у семьи его дом

Он строил и строил, дотла сгорал его дом

Три раза подряд, за третьим пожаром дед умер

От разрыва сердца, и все говорили

Что бил вместо крови огонь из грудного жерла

В тот день вся деревня за час подтянулась к воротам двора его

Что их туда привело, что их туда привело?

Никто не сумел описать, но все помнили точно:

Оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло (оно выделяло тепло)

Оно выделяло тепло (оно выделяло тепло)

Оно выделяло тепло (оно выделяло тепло)

Оно выделяло тепло (оно выделяло тепло)

Оно выделяло тепло

Другой 30 лет мертвым был в лагерях

И однажды седым встал в дверях

Не поверила мать, не пошла обнимать

Пока тот ей не вытащил из рукава забитое плечо (как в кино!)

И поняли все, что на койке небесной

Теперь есть свободное место одно

И лагерной песнею мамкину старую печку-сердечко

Сынок затопил горячо (как нельзя горячо!)

Душа ее вмиг отлетела, а то, что осталось

Еще сутки светилось, млело, сиротело

И высвобождало тепло, оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Мой сын родился в РКБ, горячий, как хлеб

Весь из этого соткан тепла

Он сразу заплакал о тех, кто ради него

Стал зола стал зола, в груди моей женщины

Чиркнуло что-то от этого плача

И по животу и с сосков потекло

Она поняла: с этих пор навсегда поселилось

В ней властное нечто, которое жгло ее

Жгло ее, жгло ее, жгло ее, жгло и пекло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Оно выделяло тепло, оно выделяло тепло

Ik ben geboren in S-1, daarna verhuisd naar BSMP-2 naast het mortuarium

Daar, op het erf, was een roestige olifant met zijn slurf onvruchtbare aarde aan het graven.

Geperst as van onze voorouders: daklozen in de stad

Harde werkers van het dorp, die de grote bouwplaats rookten

En blies bedachtzaam de lucht in vanaf de crematiepijp

Ik zag door het raam hoe het ademt

Integendeel, ze verkochten gewoon doodskisten

En alle boeren van een absurd lot

rondzwermen omdat het warmte afgaf

Naar zijn hek, toen er nog behoorlijke kinderen waren

We leunden onze hutten

En dit is niet de schaduw van het hek, maar iets heel groots

Het nam ons toen onder de vleugels - het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Babai was een buschauffeur - hij kwam uit het dorp

Toen het leeg was nadat de ploeg het depot binnenrolde

Stervend aan kanker, de vogelkers bloeide weelderig

We hingen aan de balustrades als lianen

De composthoop breken, kaartjes hamsteren

Welk depot is dit?

We wisten het al na zijn dood.

Mijn overgrootvader droomde ervan

Zodat de familie zijn huis heeft

Hij bouwde en bouwde, brandde zijn huis af

Drie keer op rij, na de derde brand, opa stierf

Vanuit een gebroken hart en iedereen was aan het praten

Dat sloeg in plaats van bloed het vuur uit de borstsnuit

Op die dag trok het hele dorp zich binnen een uur naar de poorten van zijn binnenplaats.

Wat bracht hen daar, wat bracht hen daar?

Niemand kon het beschrijven, maar iedereen herinnerde het zich precies:

Het gaf warmte af

Het gaf warmte af (het gaf warmte af)

Het gaf warmte af (het gaf warmte af)

Het gaf warmte af (het gaf warmte af)

Het gaf warmte af (het gaf warmte af)

Het gaf warmte af

Er waren nog eens 30 jaar doden in de kampen

En eens grijsharig stond bij de deur

Moeder geloofde niet, ging niet knuffelen

Tot hij haar verstopte schouder uit haar mouw trok (zoals in de films!)

En begreep alles wat op het bed van de hemel is

Nu is er één vrije plaats

En met een kamplied op de oude hartenkachel van mijn moeder

Sonny overstroomd heet (zo heet mogelijk!)

Haar ziel vloog in een oogwenk weg, en wat bleef er over?

Een andere dag scheen, gesmolten, verweesd

En het gaf warmte af, het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Mijn zoon is geboren in RKB, heet als brood

Dit alles is geweven met warmte

Hij weende onmiddellijk voor degenen die omwille van hem

Het werd as werd as, in de borst van mijn vrouw

Haal iets uit dit huilen

En op de buik en uit de tepels stroomde

Ze begreep: sindsdien voor altijd gesetteld

Er is iets krachtigs in haar dat haar verbrandde.

Haar verbrand, haar verbrand, haar verbrand, verbrand en verbrand

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af

Het gaf warmte af, het gaf warmte af