Tidings From The Blue Sphere - Afflicted

Probing… inward

Seeking new depths within myself

An odyssey through my subconscious

The deeper I venture the worse it will be

I don’t know if I want to see

As I realize my view of society

Their games of power infest the air

Lost in your own world, you don’t want to know

Perpetual decline is breeding despair

I questio myself, how far will it go?

Go?

And life goes on under yellow sun

As time goes by in star-filled space

And ignorant children pace the earth

All revealing in endless mirth

A fragile eco-system

In orbit around the star

Imbalance under way

It has come too far

The future is concealed by time

And lurking around the next bend on our way

Yes, you speak and yes, you act

But is your reason still intact?

Errors, mistakes

Something we make

Trust in technology

Something we fake

Yeah!

Our action past and present

Are closing in on us

Visions of our future

A world that’s choked in dust

Indringend… naar binnen

Op zoek naar nieuwe diepten in mezelf

Een odyssee door mijn onderbewustzijn

Hoe dieper ik waag, hoe erger het zal zijn

Ik weet niet of ik het wil zien

Naarmate ik mijn kijk op de samenleving realiseer

Hun machtsspelletjes teisteren de lucht

Verdwaald in je eigen wereld, je wilt het niet weten

Eeuwigdurende achteruitgang kweekt wanhoop

Ik vraag mezelf af, hoe ver zal het gaan?

Gaan?

En het leven gaat door onder de gele zon

Naarmate de tijd verstrijkt in een met sterren gevulde ruimte

En onwetende kinderen ijsberen over de aarde

Allemaal onthullend in eindeloze vrolijkheid

Een kwetsbaar ecosysteem

In een baan rond de ster

Onbalans aan de gang

Het is te ver gekomen

De toekomst wordt verborgen door de tijd

En op de loer rond de volgende bocht op onze weg

Ja, je spreekt en ja, je handelt

Maar is je reden nog steeds intact?

Fouten, fouten

Iets wat we maken

Vertrouwen in technologie

Iets dat we neppen

Ja!

Onze actie vroeger en nu

Komen op ons af

Visioenen van onze toekomst

Een wereld die in stof verstikt is