Signs - Aes Dana

A winding path in a quiet and cold storm

It ascents higher and higher to an abyssal summit

Abrupt ravines where sink the grounded souls

The spirits tortured by the fire, the blood, the desire

The dishannonic and intoxicating music of the impious cries

The chorus of a dark etemal church

The love which dies in a nauseous rale

Vomiting her last sweetness in a melodic and proud crescendo

Led through the transparent and fantastic colours

The priest hears his last prayer

Under the broken vault of this stonework which vibrates into

What it Is Not And Will Soon No More BE

Insufflating him its dying fluid

Which curdles under the rhythm of the requiem

The piercing screams are at the apogee

The fusion of the universe implodes under the pressure of the tears

The howls are near

I feel her breath beneath the trees

And let me lay on the damp grey grass

Her perfume is sinking into and I indulge

Een slingerend pad in een stille en koude storm

Het stijgt hoger en hoger naar een abyssale top

Abrupte ravijnen waar de geaarde zielen zinken

De geesten gekweld door het vuur, het bloed, het verlangen

De oneerlijke en bedwelmende muziek van de goddeloze kreten

Het refrein van een donkere eeuwige kerk

De liefde die sterft in een misselijk geluid

Haar laatste zoetheid braken in een melodieus en trots crescendo

Geleid door de transparante en fantastische kleuren

De priester hoort zijn laatste gebed

Onder het gebroken gewelf van dit metselwerk dat trilt in

Wat het niet is en binnenkort niet meer zal BE

Door hem op te blazen is het stervende vloeistof

Die stremt onder het ritme van het requiem

De doordringende kreten zijn op het hoogtepunt

De fusie van het universum implodeert onder de druk van de tranen

Het gehuil is nabij

Ik voel haar adem onder de bomen

En laat me op het vochtige grijze gras liggen

Haar parfum zakt weg en ik geef me over