Misguided - Admirabilis

Staring at a field of fire

In the light shed by the moon

I’m feeling strangely dire

In the light shed by the moon

Over plains and jagged mountains

You never seemed this hollow

You lead us now into the fire

Did you think I’d follow?

I saw you cry

I saw you fall a thousand times

You always got back on your feet

But now I think you’re dying

Standing on a field of fire

I’d never thought we’d part so soon

It was you whom I admired

I saw your light and not your doom

To me you looked so resolute

Your spirit never seemed low

You’re sacrificing life and sense now

But did you think I’d follow?

Staren naar een vuurveld

In het licht van de maan

Ik voel me vreemd ellendig

In het licht van de maan

Over vlaktes en grillige bergen

Je leek nooit zo hol

Je leidt ons nu het vuur in

Dacht je dat ik zou volgen?

Ik zag je huilen

Ik heb je duizend keer zien vallen

Je kwam altijd weer op de been

Maar nu denk ik dat je doodgaat

Staande op een vuurveld

Ik had nooit gedacht dat we zo snel uit elkaar zouden gaan

Jij was het die ik bewonderde

Ik zag je licht en niet je ondergang

In mijn ogen zag je er zo vastberaden uit

Je geest leek nooit laag

Je offert nu je leven en gevoel op

Maar dacht je dat ik zou volgen?