Those Who Challenge the Sun - Adaliah

And if the clouds swallow the sky,

the sun will never breathe again.

And if the trees start falling down,

Our foundation will not be saved.

Our waters tainted black with the stains of the human race.

What have we done?

We don’t appreciate this world.

We seem to have misunderstood this world.

They told me you would never fall, coward you proved me wrong.

They told me you would never fall, now remain under the ground.

This unforgiving wilderness is begging for more space.

The more space we give, the more reality we see.

And if these dark clouds swallow the sky,

the sun will never breathe its light again.

Oh, these passing clouds bring a smile to my face.

We oversee the real beauty that has been left upon this place.

I wont forget.

Don’t turn your head the other way.

En als de wolken de lucht verzwelgen,

de zon zal nooit meer ademen.

En als de bomen beginnen te vallen,

Onze stichting wordt niet opgeslagen.

Onze wateren waren zwart van de vlekken van het menselijk ras.

Wat hebben we gedaan?

We waarderen deze wereld niet.

We lijken deze wereld verkeerd te hebben begrepen.

Ze zeiden me dat je nooit zou vallen, lafaard, je bewees dat ik ongelijk had.

Ze vertelden me dat je nooit zou vallen, blijf nu onder de grond.

Deze meedogenloze wildernis smeekt om meer ruimte.

Hoe meer ruimte we geven, hoe meer realiteit we zien.

En als deze donkere wolken de lucht verzwelgen,

de zon zal nooit meer haar licht ademen.

Oh, deze voorbijtrekkende wolken brengen een glimlach op mijn gezicht.

We houden toezicht op de echte schoonheid die op deze plek is achtergelaten.

Ik zal het niet vergeten.

Draai je hoofd niet de andere kant op.