Anchor's Lost - A Traitor Like Judas

Face the fate you made

Once we walked as titans

Once we walked as giants

All we have is debris

All we have are bones

Where once we crushed the earth

And made dust out of the land

We stand to face the things

We could never understand

We’ve lost the anchor — That kept us floating out at sea

We’ve lost our compass — Smashed underneath our feet

Now we’ve lost the trail

Among floods of dishonesty

Consequence will call and ask:

'Do you remember me?'

We stand as one before the waking of the guard

We stand as one before the recklessness we are

We could breathe holiness right back into this land

If we never start to change, then we’ll never understand!

Step out of the chains!

Out of the prison that you made!

It could never be too late!

To save the things that we’ve betrayed!

Zie het lot onder ogen dat je hebt gemaakt

Ooit liepen we als titanen

Ooit liepen we als reuzen

Alles wat we hebben is puin

Alles wat we hebben zijn botten

Waar we ooit de aarde hebben verpletterd

En stof van het land gemaakt

We staan ​​om de dingen onder ogen te zien

We zouden het nooit kunnen begrijpen

We zijn het anker kwijt — dat zorgde ervoor dat we op zee bleven drijven

We zijn ons kompas kwijt — Verpletterd onder onze voeten

Nu zijn we het spoor kwijt

Tussen overstromingen van oneerlijkheid

Gevolg zal bellen en vragen:

'Herinner je je mij?'

We staan ​​als één voor het ontwaken van de wacht

We staan ​​als één voor de roekeloosheid die we zijn

We zouden heiligheid terug kunnen ademen in dit land

Als we nooit beginnen te veranderen, zullen we het nooit begrijpen!

Stap uit de ketenen!

Uit de gevangenis die je hebt gemaakt!

Het kan nooit te laat zijn!

Om de dingen te redden die we hebben verraden!