November - A Blaze of Feather

Cold November called in to the ol' towns

All bitter breath from The Man

Felt like runnin' while I’m able

Can’t lose my head now

So sick of all the poison

Shudder at the sound

May we all still love Humans

Ma what’s going on

We fell though cracks, widening

These mountains we’re now carrying

We were all meant to climb

Can’t just lay down

Leave hope to fate

Maybe this is unreal?

Caught my reflection in broken glass

Thought of children and questions

And their dreams yet to have

My heart knows pressure

To be some kind of man

This cold hearted rain

Keeps widening the cracks

Maybe we are still half-Human

Never walk, we run

De-railed from tracks, keeps climbing

This hatred carving canyons

Need to find our way out

From the worst of past

Too much at stake

Where’s our minds at?

Feels like common decency

Is too much to ask these days

While we’re all talking around answers

All our hearts beat the same

And no-one still said no more

At least not in our name

We all felt the shame at November

This cold hearted rain in November

Felt the hard rain that November

This cold hearted rain in November

We all felt the shame at November

Koude november riep de oude steden binnen

Alle bittere adem van The Man

Ik had het gevoel dat ik moest rennen terwijl ik in staat was

Kan mijn hoofd nu niet verliezen

Zo ziek van al het gif

Bibber bij het geluid

Mogen we allemaal nog steeds van mensen houden

Ma wat is er aan de hand?

We vielen door scheuren, verbreding

Deze bergen die we nu dragen

We waren allemaal bedoeld om te klimmen

Kan niet gewoon liggen

Laat de hoop aan het lot over

Misschien is dit onwerkelijk?

Vang mijn reflectie in gebroken glas

Aan kinderen gedacht en vragen

En hun dromen moeten nog hebben

Mijn hart kent druk

Om een ​​soort man te zijn

Deze koude hartige regen

Blijft de scheuren groter maken

Misschien zijn we nog steeds half mens

Nooit lopen, we rennen

Ontspoord van sporen, blijft klimmen

Deze haat die canyons uitsnijdt

We moeten onze uitweg vinden

Uit het ergste van het verleden

Er staat te veel op het spel

Waar is onze geest?

Voelt als gewoon fatsoen

Is tegenwoordig te veel gevraagd

Terwijl we het allemaal over antwoorden hebben

Al onze harten kloppen hetzelfde

En niemand zei nog steeds niets meer

Tenminste niet in onze naam

We voelden allemaal de schaamte in november

Deze koude regen in november

Voelde de harde regen die november

Deze koude regen in november

We voelden allemaal de schaamte in november