Et moi... - Édith Piaf

Je ne savais pas prier

Je n’avais pas la manière

Si quelquefois je l’ai fait

C'était lorsque j’avais faim

Maintenant chaque matin

Je fais la même prière

Donnez-moi aujourd’hui

Son amour quotidien

Les arbres ne peuvent pas vivre sans la pluie

Les fleurs ne peuvent pas éclore dans la nuit

Sans eau les poissons d’or ne respiraient plus

Et moi sans toi je suis perdue

Sans brise le voilier

Ne pourrait jamais avancer

Sans la musique

Personne ne pourrait plus dancer

Sans le soleil les oiseaux ne chanteraient plus

Et moi sans toi je suis perdue

Je n’ai ni foi ni loi

Quand tu es loin de moi

Tout est sombre et sans joie

Sans toi

Sans toi, tout semble amer

La terre est un enfer

Tu m’es plus nécessaire

Que l’air

Les blés pour se dorer ont besoin de lumière

Dieu pour être adoré a besoin de mystère

Le coeur des hommes sans amour

Ne battrait plus

Et moi sans toi je suis perdue

Le coeur des hommes

Sans amour ne battrait plus

Et moi sans toi je suis perdue

Ik wist niet hoe ik moest bidden

Ik had de weg niet

Als ik dat soms deed

Het was toen ik honger had

Nu elke ochtend

Ik bid hetzelfde gebed

Geef me vandaag

Zijn dagelijkse liefde

Bomen kunnen niet leven zonder regen

Bloemen kunnen niet van de ene op de andere dag bloeien

Zonder water zou de gouden vis niet kunnen ademen

En ik zonder jou ben ik verloren

Zonder wind de zeilboot

Kon nooit vooruit

Zonder de muziek

Niemand kon meer dansen

Zonder de zon zouden de vogels niet meer zingen

En ik zonder jou ben ik verloren

Ik heb geen geloof of wet

Wanneer je weg bent van mij

Het is allemaal donker en vreugdeloos

Zonder jou

Zonder jou lijkt alles bitter

De aarde is de hel

Ik heb je niet meer nodig

dan de lucht

Tarwe om te vergulden heeft licht nodig

God om aanbeden te worden heeft mysterie nodig

Het hart van mannen zonder liefde

Zou niet meer verslaan

En ik zonder jou ben ik verloren

Het hart van mannen

Zonder liefde zou het niet langer kloppen

En ik zonder jou ben ik verloren