Je n' en connais pas la fin - Édith Piaf

Depuis quelque temps l’on fredonne,

Dans mon quartier, une chanson,

La musique en est monotone

Et les paroles sans fa?

on.

Ce n’est qu’une chanson dus rues

Dont on ne conna?

t pas l’auteur.

Depuis que je l’ai entendue,

Elle chante et danse dans mon c?

ur.

Ha ha ha ha,

A mon amour,

Ha ha ha ha,

A toi toujours,

Ha ha ha ha,

Dans tes grands yeux,

Ha ha ha ha,

Rien que nous deux.

Avec des mots na?

fs et tendres,

Elle raconte un grand amour

Mais il m’a bien sembl?

comprendre

Que la femme souffrait un jour.

Si l’amant fut m?

chant pour elle,

Je veux en ignorer la fin

Et, pour que ma chanson soit belle,

Je me contente du refrain.

Ils s’aimeront toute la vie.

Pour bien s’aimer, ce n’est pas long.

Que cette histoire est donc jolie.

Qu’elle est donc belle, ma chanson.

Il en est de plus po?

tiques,

Je le sais bien, oui, mais voil?,

Pour moi, c’est la plus magnifique,

Car ma chanson ne finit pas.

We neuriën al een tijdje,

In mijn buurt, een lied,

De muziek is eentonig

Hoe zit het met F-loze teksten?

wij.

Het is maar een straatlied

Welke we niet kennen?

t niet de auteur.

Sinds ik het hoorde

Ze zingt en danst in mijn hart

uw.

Hahahaha,

Aan mijn liefste,

Hahahaha,

Altijd de jouwe,

Hahahaha,

In jouw grote ogen

Hahahaha,

Alleen wij twee.

Met woorden na?

fs en teder,

Ze vertelt over een grote liefde

Maar vond ik het er goed uitzien?

begrijpen

Dat de vrouw op een dag leed.

Als de minnaar was m?

liedje voor haar,

Ik wil het einde overslaan

En om mijn lied mooi te maken,

Ik ben tevreden met het refrein.

Ze zullen voor altijd van elkaar houden.

Om goed van elkaar te houden, duurt het niet lang.

Hoe mooi is dit verhaal.

Hoe mooi is mijn lied.

Het is meer po?

teken,

Ik weet het, ja, maar hier is het,

Voor mij is het de meest magnifieke,

Omdat mijn lied niet eindigt.