Gaia - Russell Allen

She was born in a sea of rage

A star we call the sun forged her body

In an ancient age

She fought hard to raise us

But still we look to the stars

Seeking life in the great beyond

Life beyond this life of ours

She reigns on and on

Spinning into oblivion

Silver string

She pulls me back

Within her sentinel moon

Shielding me from the lifeless black

When all her children leave

I will stay behind

To guard the queen

And hold the line

She reigns on and on

Spinning into oblivion

Oh, she’s divine

The envy of all around her

Oh, a beautiful aura of blue surrounds her

She reigns on and on

Spinning into oblivion

She reigns on and on

Spinning into oblivion

Oh, she’s divine

The envy of all around her

Oh, the mystical aura of life

Surrounds her

After all is dead and gone

Her spirit lives on forever

Ze werd geboren in een zee van woede

Een ster die we de zon noemen, smeedde haar lichaam

In een oud tijdperk

Ze heeft hard gevochten om ons op te voeden

Maar toch kijken we naar de sterren

Op zoek naar leven in het grote hiernamaals

Leven na dit leven van ons

Ze regeert door en door

Draaiend in de vergetelheid

Zilveren snaar

Ze trekt me terug

Binnen haar schildwachtmaan

Mij ​​beschermen tegen het levenloze zwart

Wanneer al haar kinderen vertrekken

Ik blijf achter

Om de koningin te bewaken

En houd de lijn vast

Ze regeert door en door

Draaiend in de vergetelheid

Oh, ze is goddelijk

De jaloezie van iedereen om haar heen

Oh, een prachtige blauwe aura omringt haar

Ze regeert door en door

Draaiend in de vergetelheid

Ze regeert door en door

Draaiend in de vergetelheid

Oh, ze is goddelijk

De jaloezie van iedereen om haar heen

Oh, de mystieke uitstraling van het leven

omringt haar

Het is tenslotte dood en weg

Haar geest leeft voor altijd voort