Lost Consolation - Hatecraft

Nothing can be with me

I’m racked with grief

Stained with blood

Marked by death

Embraced by my own cold darkness

My face is a mask of insanity

My soul is a lake of suffering

Wounded heart is bleeding

This burden is too hard for me

Ruined hopes, lost consolation

Beneath the remains of truth

I sense the waves of loath, streams of wrath

Sharp claws tear my flesh

Trying to crack my haggard mind

Storms bring me to silent emptiness

Where I could find my liberation

Of all that I am oppressed

The sullen land where I exist

Abandoned and forlorn forever

Niets kan bij mij zijn

Ik word gekweld van verdriet

Bevlekt met bloed

Gekenmerkt door de dood

Omarmd door mijn eigen koude duisternis

Mijn gezicht is een masker van waanzin

Mijn ziel is een meer van lijden

Gewond hart bloedt

Deze last is te zwaar voor mij

Verwoeste hoop, verloren troost

Onder de overblijfselen van de waarheid

Ik voel de golven van walging, stromen van toorn

Scherpe klauwen scheuren mijn vlees

Ik probeer mijn verwilderde geest te kraken

Stormen brengen me tot stille leegte

Waar ik mijn bevrijding kon vinden

Van alles dat ik ben onderdrukt

Het sombere land waar ik besta

Voor altijd verlaten en verlaten