Hvite Krists Død - Satyricon

Evig minnes vi de tapre som levde under v†r hordes hammer

Evig er krigen mot de av lyset, til de míter dídens ansikt, dídens kulde

Vinder av kulde skal komme, for † fryse kristenmanns blod

V†rt korstog har begynt og hvert skritt er en stake gjennom hvite krists

hjerte

Vl brenner guds barn p† b†let

Vl brenner guds hus

Tidens mírke skal dekke for solen

Perleporten skal knuses

Og hver torne i hans skalle, hver spiker i hans kropp gir liv til nye

Sjeler fídt under dídens mektige trone

Vi g†r v†rt dídningtog til dídens land med de endelíse vidder

N†r korsfarerne dingler og hvite krists †nd er díd

N†r m†nen skinner blek og ensom, skal lyden av en dídsmarsj bestige

nordens mekrige fjell

Borte var de av guds jord, bak en mírk sky m†nen s† r† og kald

Sungen er siste tone av en gravsang

We zullen voor altijd de dappere mensen herinneren die leefden onder de hamer van onze horde

Eeuwig is de oorlog tegen die van het licht, totdat ze het gezicht van de did, de kou van de did meten

Er zullen koude winden komen om het bloed van Christian te bevriezen

Onze kruistocht is begonnen en elke stap is een staak door blanke christenen

hart

Gods kinderen branden op het vuur

Vl verbrandt het huis van God

De duisternis van de tijd zal de zon bedekken

De parelpoort moet gebroken worden

En elke doorn in zijn hoofd, elke spijker in zijn lichaam, geeft leven aan nieuwe

Zielen kropen onder de machtige troon van díden

We maken onze reis naar het land van de dood met de eindeloze uitgestrektheid

Wanneer de kruisvaarders bungelen en blanke christenen dood zijn

Wanneer de man bleek en eenzaam schijnt, moet het geluid van een dodenmars opstijgen

de majestueuze bergen van het noorden

Weg waren zij van Gods aarde, achter een donkere wolk mannen s r † en koud

Het lied is de laatste noot van een ernstig lied