Glorification Upon The Powdered Bones Of The Sundered Dead - Sarpanitum

Dragged through oceans of flayed brethren

Seething my anger, failed by weakness

I rest this frail battle-worn frame

Cascades of the slain thy cradle

Visions of benevolent vistas

Of home, dear ones, and vitality

I rejoice in rapturous splendor

Only to find unearthly horror

Humbled by monolithic death-mounds

Put to torch, ablazed with the hatred of men

Such is the end of the desert cast

Dusts of man befall the sands

Now lost amongst the grains

The many faces of those we have taken

Taunt and lead us this day

I rejoice in rapturous splendor

Only to find unearthly horror

I rejoice in rapturous splendor

The many faces of those we have taken

Taunt and lead us this day

Into the rapacious maw of the dunes

Gesleept door oceanen van gevilde broeders

Mijn woede ziedend, gefaald door zwakte

Ik laat dit broze, door de strijd versleten frame rusten

Cascades van de gedode uw wieg

Visioenen van welwillende vergezichten

Van thuis, lieverds, en vitaliteit

Ik verheug me in meeslepende pracht

Alleen om onaardse horror te vinden

Vernederd door monolithische dodenheuvels

Aan de fakkel gezet, in vuur en vlam met de haat van mannen

Dat is het einde van de woestijncast

Stoffen van de mens vallen op het zand

Nu verloren tussen de granen

De vele gezichten van degenen die we hebben genomen

Bespot en leid ons deze dag

Ik verheug me in meeslepende pracht

Alleen om onaardse horror te vinden

Ik verheug me in meeslepende pracht

De vele gezichten van degenen die we hebben genomen

Bespot en leid ons deze dag

In de roofzuchtige muil van de duinen