Holding Hands - Downset

Gentle you were in your first presence

Hazel to brown eyes embraced innocence

We dressed each other in colors of intrigue

First words to each other sang comfort’s melody

Childlike was your first gracious allurement

Her offering hands touched mine in content

Laughter filled the air illuminated portraits

Silence was the moment that gave dawn to this kiss

Elation shined off our vivid souls, in waves of euphoria

Emotions were thrown.

sunshine’s fire in embodied eyes, so

Full of truth and when we held!

we held tight

Lifeless!

I say you left me, I say you left me lifeless

Lifeless!

I say you left me, I say you left me lifeless

Lifeless!

I say you left me, I say you left me lifeless

Lifeless!

I say you left me, I say you left me lifeless

I felt her image sorrowed face nods to the ground

Grey clouds suffering was her sound

She screamed deep, but desire claimed her collapse

Gone to nothing then her frigid mask

Her own remorse, her lifeless companion, tongue stained

In duplicity’s song, gentle hands stifle, I perishing suffering

This isn’t her!

this could never be her

Diminishing, forsaken all, I

Offering entirety, left empty to cry

She cried with me!

Danced with me and kissed me

She was filthy in lies, gentle, always

Lifeless!

I say you left me, I say you left me lifeless

Lifeless!

I say you left me, I say you left me lifeless

Lifeless!

I say you left me, I say you left me lifeless

Lifeless!

I say you left me, I say you left me lifeless

Watch me rise

I say you left me, I say you left me, I say you left me lifeless

I say you left me, I say you left me, I say you left me lifeless

Lifeless!

Lifeless!

Lifeless!

Lifeless!

I say you left me

Fijn dat je bij je eerste aanwezigheid was

Hazel tot bruine ogen omarmden onschuld

We kleedden elkaar in kleuren van intriges

Eerste woordjes voor elkaar zongen troostmelodie

Kinderlijk was je eerste gracieuze verleiding

Haar offerende handen raakten de mijne in inhoud

Gelach vulde de lucht verlichte portretten

Stilte was het moment dat deze kus deed ontwaken

Opgetogenheid straalde van onze levendige zielen, in golven van euforie

Emoties werden gegooid.

het vuur van de zonneschijn in belichaamde ogen, dus

Vol van waarheid en toen we hielden!

we hielden elkaar stevig vast

Levenloos!

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Levenloos!

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Levenloos!

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Levenloos!

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Ik voelde hoe haar beeltenis bedroefd gezicht naar de grond knikte

Grijze wolken lijden was haar geluid

Ze schreeuwde diep, maar het verlangen eiste haar ineenstorting op

Tot niets meer dan haar ijskoude masker

Haar eigen wroeging, haar levenloze metgezel, tong besmeurd

In het lied van dubbelhartigheid, zachte handen verstikken, ik vergaand lijden

Dit is zij niet!

dit kan nooit haar zijn

Afnemend, alles verlaten, I

Het geheel aanbieden, leeg gelaten om te huilen

Ze huilde met me mee!

Danste met me en kuste me

Ze was smerig in leugens, zachtaardig, altijd

Levenloos!

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Levenloos!

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Levenloos!

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Levenloos!

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Kijk me groeien

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me verliet, ik zeg dat je me levenloos achterliet

Levenloos!

Levenloos!

Levenloos!

Levenloos!

Ik zeg dat je me hebt verlaten