Capítulo 4, Versículo 3 - Racionais MC's

Minha intenção é ruim,

esvazia o lugar.

Eu tô em cima, eu tô afim:

1,2 pra atirar.

Eu sou bem pior do que você tá vendo,

preto aqui não tem dó, é 100% veneno.

A primeira faz bum, a segunda faz tá.

Eu tenho uma missão e não vou parar.

Meu estilo é pesado e faz tremer o chão,

minha palavra vale um tiro

eu tenho muita munição.

Me aquietam na sessão, minha atitude vai além,

e tem disposição pro mal e pro bem.

Talvez eu seja um sádico,

um anjo, um mágico,

ou juiz ou réu,

um bandido do céu,

malandro ou otário,

quase sanguinário, franco atirador (se for necessário),

revolucionário, insano ou marginal,

antigo e moderno, imortal,

fronteira do céu ou inferno

astral imprevisível, como um ataque cardíaco

do verso, violentamente pacífico, verídico,

vim pra sabotar seu raciocínio,

vim pra abalar o seu sistema nervoso e sanguíneo.

Pra mim ainda é pouco dá cachorro louco,

número 1, guia, terrorista de periferia.

Uni, duni, tê.

Eu tenho pra você:

Um rap venenoso ou uma rajada de PT?

E a profecia se fez como previsto:

1997 depois de Cristo.

A fúria negra ressucita outra vez:

Racionais Capítulo 4, Versículo 3.

Olá filhas da puta, Pá pá.

Faz frio em São Paulo pra mim tá sempre bom:

eu tô na rua de bombeta e moleton,

dindindon rap é o som que emana dum opala marrom.

E aí?

Chama o Guilherme, chama o Bane, chama o Dinho,

e o Kim, Marquinho, chama o Eder vamo aí,

se os outros manos vem, pela ordem tudo bem,

melhor, quem é quem no bilhar no dominó.

Colou dois mano um acenou pra mim,

de jaco de cetim, de tênis calça jeans.

Ei Brown, sai fora, nem vai, nem cola,

não vale a pena dá idéia pra esse tipo aí:

ontem a noite eu ví na beira do asfalto,

tragando a morte, soprando a vida pro alto.

Ó os cara só o pó, pele e osso,

no fundo do poço, mais flagrante no bolso.

Veja bem ninguém é mais que ninguém,

veja bem, veja bem,

eles são nossos irmãos também.

Mas de cocaina e crack, wisky e conhaque,

os mano morre rapidinho sem um lugar de destaque.

Mas quem sou eu pra falar

de quem cheira ou quem fuma?

Nem dá!

Nunca te dei porra nenhuma.

Você fuma o que vem, entope o nariz,

bebe tudo que tem, faça o diabo feliz.

Você vai terminar, tipo o outro mano lá,

que era um preto tipo A,

ninguém entrava numas.

Mó estilo:

de calça Calvin Klein, tênis Puma.

Um jeito humilde de ser, no trampo e no rolê.

Curtia um funk, jogava uma bola,

buscava a preta dele no portão da escola.

exemplo pra nós, mó moral, mó ibope.

Mas começou colar com uns branquinhos no shopping.

Ih mano!

Outra vida, outro pique, só mina de elite,

balada, vários drinks, puta de boutique,

toda aquela porra, sexo sem limite, Sodoma e Gomorra.

Faz uns nove anos,

tem uns 15 dias atraz eu vi o mano,

se tem que ver, pedindo cigarro

pros tiozinho no ponto, dente tudo zuado,

o bolso sem nem um conto.

O cara cheira mal, azia senti mesmo!

muito louco de sei lá o que, logo cedo.

Agora não oferece mais perigo: viciado, doente,

fudido: inofensivo.

Um dia um PM negro veio embaçar

e disse pra eu me por no meu lugar.

Eu vejo um mano nessas condições, não dá!

Será assim que eu deveria estar?

Irmão o demônio fode tudo ao seu redor,

pelo rádio, jornal,

revista e outdoor.

Te oferece dinheiro,

conversa com calma,

contamina seu caráter, rouba sua alma.

Depois te joga na merda sozinho,

transforma um preto tipo A num neguinho.

Minha palavra alivia sua dor, ilumina minha alma,

louvado seja o meu Senhor.

Que não deixa o mano aqui desandar,

ah nem sentar o dedo em nenhum pilantra.

Mas que nenhum filha da puta ignore a minha lei:

Racionais capítulo 4, versículo 3.

Olá filhas da puta Pá pá.

Quatro minutos se passaram e ninguém viu,

o monstro que nasceu em algum lugar do Brasil.

Talvez o mano que trampa debaixo do carro sujo de óleo,

que enquadra o carro forte na febre com sangue nos olhos,

o mano que entrega envelope o dia inteiro no sol,

ou o que vende chocolate de farol em farol,

talvez o cara que defende o pobre no tribunal,

ou que procura vida nova na condicional,

alguém no quarto de madeira, lendo à luz de velas,

ouvindo rádio velho no fundo de uma cela,

ou um da família real de negros como eu sou,

um príncipe guerreiro que defende o gol.

E eu não mudo mas eu não me iludo

os mano cu-de-burro (tem) eu sei de tudo.

Em troca de dinheiro e um cargo bom.

Tem mano que rebola e usa até batom.

Varios partidos falam merda

pra todo mundo ouvir,

ah ah pra ver branquinho aplaudir.

É na sua sua área tem fulano até pior,

cada um cada um, você se sente só.

Tem mano que te aponta um pistola e fala sério:

explode sua cara por um toca fitas velho.

Clic!

plau!

plau!

plau!

e acabou

sem dó e sem dor, foda-se sua cor,

Limpa o sangue com a camisa e manda se fuder!

Vocé sabe por que, pra onde vai, pra quem vai.

De bar em bar, de esquina em esquina,

pegar 50 contos, trocar por cocaina.

Enfim, o filme acabou pra você:

a bala não é de festim, aqui não tem dublê.

Para os manos da Baixada Fluminense à Ceilandia,

eu sei, as ruas não são como a Disneylandia.

De Guaianazes ao extremo sul de Santo Amaro:

ser um preto tipo A custa caro.

É foda!

Foda é assistir a propaganda e ver:

não dá pra ter aquilo pra você.

Playboy, folgado, de brinco, uns trouxa.

Roubado dentro do carro na av.

Rebouças.

Correntinha das moças.

Madame de bolsa.

Dinheiro.

Não tive pai, não sou herdeiro.

Se eu fosse aquele cara que se humilha no sinal,

por menos de um real, minha chance era pouca,

mas se eu fosse aquele moleque de touca,

que engatilha e enfia o cano dentro da sua boca.

De quebrada, sem roupa.

Você e sua mina.

Um, dois, nem me viu!

Já sumi na neblina.

Mas não!

Permaneço vivo, eu sigo a mística,

27 anos contrariando a estatística.

Seu comercial de TV não me engana,

eu não preciso de status, nem fama.

Seu carro e sua grana já não me seduz

e nem a sua puta de olhos azuis.

Eu sou apenas um rapaz latino americano

apoiado por mais de 50 mil manos.

Efeito colateral que o seu sistema fez:

Racionais capítulo 4, versículo 3.

Mijn bedoeling is slecht,

maakt de plaats leeg.

Ik sta bovenaan, ik ben in de stemming:

1.2 om te schieten.

Ik ben veel erger dan wat je ziet,

zwart heeft hier geen medelijden, het is 100% vergif.

De eerste gaat boem, de tweede gaat goed.

Ik heb een missie en ik zal niet stoppen.

Mijn stijl is zwaar en het doet de vloer trillen,

mijn woord is het proberen waard

Ik heb veel munitie.

Ze kalmeren me in de sessie, mijn houding gaat verder,

en heeft een aanleg voor kwaad en goed.

Misschien ben ik een sadist,

een engel, een tovenaar,

of rechter of gedaagde,

een bandiet uit de lucht,

bedrieger of sukkel,

bijna bloeddorstig, sluipschutter (indien nodig),

revolutionair, krankzinnig of marginaal,

oud en modern, onsterfelijk,

grens van hemel of hel

onvoorspelbare stemming, zoals een hartaanval

aan de kant, gewelddadig vreedzaam, waarheidsgetrouw,

Ik kwam om je redenering te saboteren,

Ik kwam om je zenuwen en bloed te schudden.

Voor mij is het nog steeds niet genoeg om een ​​dolle hond te geven,

nummer 1, gids, perifere terrorist.

Uni, duni, te.

Ik heb voor jou:

Een giftige rap of een PT-explosie?

En de profetie kwam zoals voorspeld:

1997 na Christus.

Zwarte woede herleeft weer:

Grondgedachten Hoofdstuk 4, Vers 3.

Hallo klootzakken, Pá pá.

Het is koud in São Paulo voor mij, het is altijd goed:

Ik ben in de straat van bombeta en sweatshirt,

dindindon rap is het geluid dat uit een bruine opaal komt.

Hoe gaat het?

Bel Guilherme, bel Bane, bel Dinho,

en Kim, Marquinho, bel Eder laten we gaan,

als de andere broers komen, in volgorde, is het goed,

beter, wie is wie om de dominostenen te spelen.

Hij lijmde twee broer een hij zwaaide naar me,

de satijn jaco, sneakers, jeans.

Hey Brown, ga weg, ga niet eens, lijm niet eens,

het is niet de moeite waard om een ​​idee te geven voor deze man daar:

gisteravond zag ik het aan de rand van het asfalt,

de dood inslikken, het leven opblazen.

Oh, alleen het stof, huid en botten,

aan de onderkant van de put, meer flagrant in de zak.

Kijk, niemand is meer dan iemand anders,

zie er goed uit, zie er goed uit,

zij zijn ook onze broeders.

Maar van cocaïne en crack, whisky en cognac,

de bro sterft snel zonder een prominente plaats.

Maar wie ben ik om te praten?

Wie ruikt het of wie rookt?

ik kan het niet!

Ik heb je nooit iets gegeven.

Je rookt wat er komt, het verstopt je neus,

drink alles wat je hebt, maak de duivel gelukkig.

Je zult eindigen, net als de andere bro daar,

dat was een zwarte type A,

niemand kwam binnen.

Molensteen stijl:

van Calvin Klein broek, Puma sneakers.

Een nederige manier van zijn, op het werk en onderweg.

Ik genoot van funk, speelde een bal,

hij zocht zijn zwarte bij de schoolpoort.

voorbeeld voor ons, morele molensteen, ibope molensteen.

Maar hij begon bij een paar blanke mensen in het winkelcentrum te blijven.

Oh broer!

Een ander leven, een andere duik, alleen elite mijne,

uitgaan, verschillende drankjes, boutique hoer,

al die shit, onbeperkte seks, Sodom en Gomorra.

Ongeveer negen jaar geleden,

ongeveer 15 dagen geleden zag ik mijn broer,

je moet zien, vragen om een ​​sigaret

voor de kleine oom op dat moment, alle verknoeide tanden,

de zak zonder zelfs maar een verhaal.

Het gezicht stinkt, ik voelde echt brandend maagzuur!

heel gek van ik weet niet wat, in het begin.

Nu biedt het geen gevaar meer: ​​verslaafd, ziek,

verpest: ongevaarlijk.

Op een dag vervaagde een zwarte PM

en zei dat ik mezelf op mijn plaats moest stellen.

Ik zie een broeder in deze omstandigheden, ik kan het niet!

Is dit hoe ik zou moeten zijn?

Broeder de duivel neukt alles om hem heen,

via radio, krant,

tijdschrift en billboard.

biedt je geld,

praat rustig,

het besmet je karakter, het steelt je ziel.

Dan gooit hij je alleen in de stront,

verandert een zwart type A in een beetje zwart.

Mijn woord verzacht je pijn, verlicht mijn ziel,

prijs mijn Heer.

Dat laat de bro hier niet fout gaan,

ah, noch blijf je vinger op een schurk.

Maar laat geen klootzak mijn wet negeren:

Beredeneringen hoofdstuk 4, vers 3.

Hallo klootzakken Pá pá.

Vier minuten gingen voorbij en niemand zag het,

het monster dat ergens in Brazilië werd geboren.

Misschien de bro die onder de met olie besmeurde auto werkt,

die de vrachtwagen in de koorts zet met bloed in de ogen,

de man die de hele dag enveloppen bezorgt in de zon,

of degene die chocolade van vuurtoren tot vuurtoren verkoopt,

misschien de man die de armen verdedigt in de rechtbank,

of wie onder voorwaarden nieuw leven zoekt,

iemand in de houten kamer, lezend bij kaarslicht,

luisteren naar oude radio achter in een cel,

of een van de zwarte koninklijke familie zoals ik ben,

een krijgerprins die het doel verdedigt.

En ik verander niet, maar ik bedrieg mezelf niet

os mano klootzak (heeft) Ik weet alles.

In ruil voor geld en een goede baan.

Er is een man die ronddraait en zelfs lippenstift gebruikt.

Verschillende partijen praten shit

voor iedereen te horen,

ah ah om branquinho te zien applaudisseren.

Het is in uw regio heeft zo-en-zo nog erger,

stuk voor stuk voel je je alleen.

Er is een broer die een pistool op je richt en serieus is:

blaast je gezicht uit een oude cassettespeler.

Klik!

klap!

klap!

klap!

en het is voorbij

zonder medelijden en zonder pijn, fuck je kleur,

Reinig het bloed met het shirt en zeg dat je op moet rotten!

Je weet waarom, waar je heen gaat, naar wie je gaat.

Van bar tot bar, van hoek tot hoek,

krijg 50 contos, ruil het in voor cocaïne.

Hoe dan ook, de film is afgelopen voor jou:

de kogel is geen feest, er is hier geen stuntdubbel.

Voor de broeders van Baixada Fluminense tot Ceilandia,

Ik weet het, de straten zijn niet zoals Disneyland.

Van Guaianazes naar het zuidelijke uiteinde van Santo Amaro:

een zwarte type A zijn, komt duur te staan.

Het is cool!

Fuck kijkt naar de advertentie en ziet:

kan dat niet voor je hebben.

Playboy, baggy, met oorbel, een paar dreuzels.

Gestolen in de auto op Av.

Rebouças.

Ketting voor meisjes.

Studiebeurs mevrouw.

Geld.

Ik had geen vader, ik ben geen erfgenaam.

Als ik die vent was die zichzelf vernedert bij het bord,

voor minder dan één echte, mijn kans was klein,

maar als ik die jongen met de pet was,

dat pikt en stopt de pijp in zijn mond.

Gebroken, zonder kleren.

Jij en je mijn.

Eén, twee, hij zag me niet eens!

Ik ben al in de mist verdwenen.

Maar niet!

Ik blijf in leven, ik volg de mystiek,

27 jaar in tegenstelling tot statistieken.

Je tv-commercial houdt me niet voor de gek,

Ik heb geen status of roem nodig.

Je auto en je geld verleiden me niet meer

en jouw blauwogige teef ook niet.

Ik ben maar een Latijns-Amerikaanse jongen

ondersteund door meer dan 50 duizend broeders.

Bijwerking die uw systeem deed:

Beredeneringen hoofdstuk 4, vers 3.