L'etranger - Édith Piaf

On peut donner des leçons de morale

Quand on possède bonne soupe et bon feu

Mais quand on ne possède que peau de balle

On prend son plaisir où l’on peut

Dans le quartier, on me blague

Je suis un pilier de bistrot

C’est vrai qu’avec les pochards, je divague

Chaque fois que j’ai le coeur trop gros

D’autres cherchent des trucs compliqués

Mais comme j’ai horreur du chiqué

Moi, c’est au bord du comptoir

Que je prends tous les soirs

Mon apéro

Je discute avec le patron

Je l’appelle par son petit nom

Ben c’est un bon gros

Comme les mâles je lui dis

«Arthur, vas-y!»

Et je te lui joue la tournée au zanzi

Le phono joue une javal

L’ennui doucement s’en va

Tout me semble beau

Et je noie mon ennui profond

Pour une heure tout au fond

D’un apéro

Sur mes seize ans, comme j'étais belle gosse

Tous les hommes m’faisaient du boniment

Alors je me suis mise à faire la noce

C’est venu, je ne sais pas comment

Ils me payaient tout sans rien dire

J’avais voiture et hôtel

Mais il me fallait toujours sourire

Le coeur barbouillé de fiel

Et je rêvais d’un petit mécano

Qui ne m’offrirait que des bécots

Alors, pour chasser le noir

Je buvais dans tous les bars

Des apéros

Grimpée sur un tabouret

Trempé dans mon gobelet

Un chalumeau

Et devant l’air fatigué des danseurs

Je me sentais prise par le chazes du chausseur

Plus que moi riche d’amour

Il embrassait chaque jour

Une dactylo

Et je n’avais pour consoler

Mon coeur si désolé

Que les apéros

Mais les cocktails me tournaient la tête

Alors j’ai bientôt plaqué le métier

La voilà, bon Dieu que la vie eat bête

Revenue dans mon vieux quarter

La voilà, ma petite église

Et chez moi rien n’a changé rien!

Rien, sinon mon coeur, cette prison grise

A qui tout reste étranger

Hélas, le bonheur n’a qu’un temps

Voyant que l’amour foutait le camp

Je suis revenue au comptoir

Où l’on me payait le soir

Des apéros

Je ne crois plus à rien du tout

Patron, encore un coup!

Et du costaud

C’est embêtant, oui, quand je revois les cieux

Et dans mon rêve je pêche des rêves bleus

Affalée par les coups durs

J’ai pas mis la main sur le bon numéro

Et mon coeur vide d’amour

N’a plus son vrais secours

Les apéros

We kunnen morele lessen geven

Als je goede soep en een goed vuur hebt

Maar als alles wat je hebt kogelhuid is

We nemen ons plezier waar we kunnen

In de buurt word ik voor de gek gehouden

Ik ben een steunpilaar van een pub

Het is waar dat ik met dronkaards afdwaal

Elke keer is mijn hart te zwaar

Anderen zijn op zoek naar ingewikkelde dingen

Maar wat heb ik een hekel aan kauwen

Ik, het is aan de rand van de toonbank

Die ik elke avond neem

mijn aperitief

Ik chat met de baas

Ik noem hem bij zijn bijnaam

Nou dat is dik vet

Zoals de mannen die ik haar vertel

"Arthur, ga je gang!"

En ik speel je de zanzi-tour

De fonograaf speelt een javal

De verveling gaat langzaam weg

Alles ziet er goed uit voor mij

En ik verdrink mijn diepe verveling

Voor een uur diep van binnen

Van een aperitief

Op mijn zestien jaar, toen ik een mooi kind was

Alle mannen waren tegen me aan het praten

Dus ik begon met een bruiloft

Het kwam, ik weet niet hoe

Ze hebben me alles betaald zonder iets te zeggen

Ik had auto en hotel

Maar ik moest altijd lachen

Het hart besmeurd met gal

En ik droomde van een kleine monteur

Wie zou me alleen kusjes geven

Dus om het donker te verdrijven

Ik dronk in elke bar

Aperitieven

Op een kruk geklommen

Geweekt in mijn tumbler

Een fakkel

En voor de vermoeide danseressen

Ik voelde me gegrepen door de achtervolgingen van de schoenmaker

Meer dan ik rijk aan liefde

Hij kuste elke dag

een typiste

En ik hoefde alleen maar te troosten

Het spijt me zo erg

dat de aperitieven

Maar de cocktails deden mijn hoofd draaien?

Dus ik stopte snel met werken

Daar is het, goede God, het leven is stom

Terug naar mijn oude buurt

Daar is het, mijn kleine kerk

En bij mij is er niets veranderd!

Niets, behalve mijn hart, deze grijze gevangenis

Voor wie alles vreemd blijft

Helaas, geluk is van korte duur

Zien dat liefde verloren ging

Ik kwam terug naar de balie

Waar ik 's avonds werd betaald

Aperitieven

Ik geloof nergens meer in

Baas, nog een kans!

en stoer

Het is vervelend, ja, als ik de lucht weer zie

En in mijn droom vis ik op blauwe dromen

Neergeslagen door de harde klappen

Ik heb het juiste nummer niet gevonden

En mijn hart leeg van liefde

Heeft niet langer zijn ware hulp

Aperitieven