Печаль - Мэd Dог

Я ходил долгим днём

И пришёл в странный дом

Дверь искал сотни лет

Ведь её там и нет

Мои слёзы — моя печаль

Мои грёзы — это тихий рай

Мои слёзы — моя печаль

Видел я сто зеркал и друзей я в них искал,

Но не смог и теперь

Я один и меня согреть

Не сможет мамы шаль

О люди, о люди

Мне искренне вас жаль

Уплывают в розовую даль

Я устал и не спал

Никому давно не лгал

Что-то знал, что-то ждал

Что-то тихое шептал

Ik heb een lange dag gelopen

En kwam bij een vreemd huis

De deur zoekt al honderden jaren

Ze is er tenslotte niet

Mijn tranen zijn mijn verdriet

Mijn dromen zijn een rustig paradijs

Mijn tranen zijn mijn verdriet

Ik zag honderd spiegels en ik zocht er vrienden in,

Maar ik kon niet eens nu

Ik ben alleen en verwarm me

Kan mama's sjaal niet

Oh mensen, oh mensen

Ik heb oprecht medelijden met je

Zweef weg in de roze verte

Ik ben moe en heb niet geslapen

Ik heb lange tijd tegen niemand gelogen

Ik wist iets, ik wachtte op iets

Iets stils fluisterde