When the Sun Goes Down - The Brothers Four

Every night, when the sun goes down

Every night, when the sun goes down

Every night, when the sun goes down

Hang my head, and mournful cry:

You’re gone!

You’re gone!

My own true love, you’re gone!

Our love was new on that yesterday;

Our love was true on that yesterday;

The love we knew on that yesterday

Has grown cold;

you’re gone away

Now I’m alone in this empty town;

I’m so alone in this dreary town

And I call for my own true love

Every night, when the sun goes down:

You’re gone!

You’re gone!

My own true love, you’re gone!

My own true love, you’re gone!

Elke nacht, als de zon ondergaat

Elke nacht, als de zon ondergaat

Elke nacht, als de zon ondergaat

Hang mijn hoofd, en treurige roep:

Je bent weg!

Je bent weg!

Mijn eigen ware liefde, je bent weg!

Onze liefde was gisteren nieuw;

Onze liefde was daar gisteren oprecht over;

De liefde die we daar gisteren van kenden

Is koud geworden;

je bent weg

Nu ben ik alleen in deze lege stad;

Ik ben zo alleen in deze sombere stad

En ik roep om mijn eigen ware liefde

Elke avond, als de zon ondergaat:

Je bent weg!

Je bent weg!

Mijn eigen ware liefde, je bent weg!

Mijn eigen ware liefde, je bent weg!