À L'enseigne de la Fille Sans Cœur - Édith Piaf

Le ciel est bleu, le vent du large

Creuse la mer bien joliment

Vers le port montant à la charge

Galopent seize escadrons blancs

C’est un port tout au bord du monde

Dont les rues s’ouvrent sur l’infini

Mais de là comme la terre est ronde,

On ne voit pas les États-Unis.

Tout le monde s’en fout, y a du bonheur

Y a un bar chez Rita la blonde

Tout le monde s’en fout, y a du bonheur

À l’enseigne de la Fille Sans Coeur!

L’accordéon joue en majeur

Les refrains de ce vaste monde

Y a la belle blonde,

Cette rose en fleur,

À l’enseigne de la Fille Sans Coeur.

Dans ce petit bar, c’est là qu’elle règne

On voit flamber sa toison d’or

Sa bouche est comme un fruit qui saigne

Mais on dit que son coeur est mort

Pourtant les gars sont là, tout drôles:

Les petits, les durs, les malabars

Qui entrent en roulant des épaules

Y en a qui sont venus de drakkar.

Y en a d’Anvers, Y en a d’Honfleur,

Bourlinguant parfois jusqu’aux pôles

Ils la regardent, c’est tout leur bonheur,

Mais pas un ne connaît ses faveurs

L’accordéon joue en majeur

Tous les airs: les tristes, les drôles…

Y a des gars qui jouent leur bonheur

À l’enseigne de la Fille Sans Coeur.

Le patron connaissait la musique:

Il aimait le son des écus

Il disait à sa fille unique:

«Fuis l’amour, c’est du temps perdu!»

Mais un soir, la mer faisait rage…

On vit entrer un étranger

Aux beaux yeux d’azur sans nuages

C’est alors que tout a changé…

Il a regardé la fille sans coeur

Elle était comme un ciel d’orage

Quelqu’un a fait: «Y a un malheur»

On entendait battre les coeurs.

L’accordéon joue en mineur

Un refrain dans le vent sauvage

Y a une fille le visage en pleurs

À l’enseigne de la Fille Sans Coeur.

Il a dit: «C'est toi, ma divine!»

Elle répondit: «Je suis à toi…»

Il l’a serrée sur sa poitrine

Elle a pleuré entre ses bras.

Les autre alors mélancoliques

Sont partis avec un soupir…

Le vent chantait sur l’Atlantique

Pour ce coeur qui venait de s’ouvrir

Ils ont filé vers leur grand bonheur

Le patron dut fermer boutique

On l’a vu boire toutes ses liqueurs

À l’enseigne de la Fille Sans Coeur

Oui, mais l'État, cet accapareur,

Qu’a toujours les sens du comique

A mis le bureau du Percepteur

À l’enseigne de la Fille Sans Coeur…

De lucht is blauw, de zeewind

Graaf de zee lekker op

Naar stroomopwaartse poort om te laden

Galop zestien witte squadrons

Het is een haven aan de rand van de wereld

Wiens straten opengaan tot in het oneindige?

Maar vandaar dat de aarde rond is,

Je ziet de Verenigde Staten niet.

Niemand geeft erom, er is geluk

Er is een bar bij Blonde Rita's

Niemand geeft erom, er is geluk

Onder het teken van het Harteloze Meisje!

De accordeon speelt in majeur

De refreinen van deze wijde wereld

Daar is de mooie blondine,

Deze bloeiende roos,

Onder het teken van het Harteloze Meisje.

In deze kleine bar, daar regeert ze

We zien het gouden vlies vlammen

Zijn mond is als een bloedende vrucht

Maar ze zeggen dat zijn hart dood is

Toch zijn de jongens er, allemaal grappig:

De kleintjes, de stoere, de onhandige

Wie komt binnen rollend met hun schouders

Sommige kwamen van langschepen.

Sommige uit Antwerpen, sommige uit Honfleur,

Soms backpacken naar de polen

Ze kijken naar haar, het is allemaal hun geluk,

Maar niemand kent zijn gunsten

De accordeon speelt in majeur

Alle deuntjes: de droevige, de grappige...

Er zijn jongens die hun geluk op het spel zetten

Onder het teken van het Harteloze Meisje.

De baas kende de muziek:

Hij hield van het geluid van munten

Hij zei tegen zijn enige dochter:

"Vlucht liefde, het is tijdverspilling!"

Maar op een avond woedde de zee...

Een vreemdeling werd gezien binnenkomen

Met mooie ogen van wolkenloos azuur

Toen veranderde alles...

Hij keek naar het harteloze meisje

Ze was als een stormachtige lucht

Iemand zei: "Er is een ongeluk"

Je kon harten horen kloppen.

De accordeon speelt in mineur

Een refrein in de wilde wind

Er is een meisje met een huilend gezicht

Onder het teken van het Harteloze Meisje.

Hij zei: "Jij bent het, mijn goddelijke!"

Ze antwoordde: "Ik ben van jou..."

Hij drukte haar tegen zijn borst

Ze huilde in zijn armen.

De anderen dan melancholiek

Met een zucht vertrokken...

De wind zong op de Atlantische Oceaan

Voor dit hart dat net was geopend

Ze draaiden zich om naar hun grote geluk

De baas moest de winkel sluiten

We zagen hem al zijn sterke drank drinken

Onder het teken van het Harteloze Meisje

Ja, maar de staat, deze hamsteraar,

Wat altijd de zintuigen van de strip heeft

Zet het kantoor van de Collector

In de naam van het Harteloze Meisje...