Санни - SODA LUV

Я бы стёр себе память

Будто ничего не было, санни

Почему мне не весело, санни?

Почему моё сердце рассадник?

Или может даже быть стирали

Где среди зверей мне нечего терять, и

И среди людей мне тоже нечего терять, мир

Малолетки рассыпаются на части

Здесь никто не просыпается от счастья,

Но от счастья здесь вообще не засыпают

Время часиков отправиться в спальню

Где я снова дам тебе одно слово

Измениться и не думать о проблемах

Что ты копишь в голове моих криков

Нажимаю на пробел и все тихо

Пока молча дочитаю до титров

Все мимо, ты напоминаешь мне мимо

Которое кривлялся игриво

Надеюсь что где-то над миром

Ты хоть посмеялся и выкинул лиру

Нам с тобой уже седой

Сидит один, его рай, его боль

Лишняя мораль — это просто такой

Незаметный подкоп для себя самого

Я вколю себе воздух,

Но не надышусь перед смертью

На всех опускается грустно

Откуда мне знать?

Я же все еще жив, я же все еще тут

Я буду идти от себя самого, от друзей

В огне ноги путают двое

Укутался в дым, я всё вижу в упор

Я как будто слепой

Вижу железную стену, больной головой

Можно я лягу тут?

Тебе не в тяготу

Меня так тянет на то, что касается губ

Оставляя на них волчью ягоду

У меня яд во рту, может быть я умру,

Но тогда на виду положите мой труп

И не слово о крышке, мне тесно в гробу

Бу!

Я бы стёр себе память

Будто ничего не было, санни

Почему мне не весело, санни?

Почему моё сердце рассадник?

Или может даже быть стирали

Где среди зверей мне нечего терять, и

И среди людей тоже мне нечего терять, мир

Малолетки рассыпаются на части

Ik zou mijn geheugen wissen

Alsof er niets is gebeurd, zoon

Waarom heb ik geen plezier, jongen?

Waarom is mijn hart een broeinest?

Of misschien zelfs weggespoeld

Waar tussen de dieren heb ik niets te verliezen, en

En onder de mensen heb ik ook niets te verliezen, vrede

Jongeren brokkelen af

Hier wordt niemand wakker van geluk,

Maar van geluk vallen ze hier helemaal niet in slaap

Kloktijd om naar de slaapkamer te gaan

Waar ik je nog één woord zal geven

Verander en denk niet aan problemen

Wat verzamel je in het hoofd van mijn geschreeuw?

Ik druk op de spatiebalk en alles is stil

Tot ik stilletjes de aftiteling voorlas

Alles is voorbij, je herinnert me aan het verleden

Die speels grijnsde

Ik hoop dat ergens boven de wereld

Je lachte tenminste en gooide de lier weg

Jij en ik zijn al grijs

Alleen zitten, zijn paradijs, zijn pijn

Extra moraliteit is precies dat

Onzichtbaar graven voor jezelf

Ik zal mezelf injecteren met lucht,

Maar ik zal niet ademen voordat ik sterf

Verdriet daalt neer op iedereen

Hoe moet ik dat weten?

Ik leef nog, ik ben er nog

Ik ga van mezelf, van vrienden

Twee benen verwarren in brand

Verpakt in rook, ik zie alles puntloos

Ik lijk blind te zijn

Ik zie een ijzeren muur, een ziek hoofd

Mag ik hier gaan liggen?

Je bent geen last

Ik voel me zo aangetrokken tot dingen die lippen raken

Een wolfberry erop achterlaten

Ik heb vergif in mijn mond, misschien ga ik dood

Maar leg dan mijn lijk in het zicht

En geen woord over het deksel, ik zit krap in de kist

Boe!

Ik zou mijn geheugen wissen

Alsof er niets is gebeurd, zoon

Waarom heb ik geen plezier, jongen?

Waarom is mijn hart een broeinest?

Of misschien zelfs weggespoeld

Waar tussen de dieren heb ik niets te verliezen, en

En ook onder de mensen heb ik niets te verliezen, vrede

Jongeren brokkelen af