Per Aspera Ad Astra - Dismal

The chant of Kephra rolls up me

In its frost

And voices of great Fathers are echoing

Over my arms…

I’ve weaved my cloak with the Infinity,

I’ve gone down the stairs of damned.

Mountains of Ice will take my blood

And I’ll feel the sweet recalling of Pan

I face Ade to conquer myself…

… Conscious and proud…

The boundaries of my mind are drifting

I don’t condamn my spirit to the Fate of flesh

And blood

I fight against the flux which would have

It powerless

In the dull embrace of the Great River.

… Conscious and proud…

… I’ll pronounce the secret Name

In front of the Oracles of the four Doors.

Het gezang van Kephra rolt me ​​op

In de vorst

En stemmen van grote vaders weergalmen

Over mijn armen…

Ik heb mijn mantel geweven met de Infinity,

Ik ben de trappen van verdomd afgegaan.

Bergen van IJs zullen mijn bloed nemen

En ik zal de zoete herinnering aan Pan voelen

Ik sta tegenover Ade om mezelf te overwinnen...

… Bewust en trots…

De grenzen van mijn geest verschuiven

Ik veroordeel mijn geest niet tot het lot van vlees

en bloed

Ik vecht tegen de stroom die zou hebben

Het is machteloos

In de doffe omhelzing van de Grote Rivier.

… Bewust en trots…

... Ik zal de geheime naam uitspreken

Voor de orakels van de vier deuren.