Healing Therapy Yoga Meditation and Relaxation Music - Relaxation

In your room, stuck in a heat

As if the power of the sun

Was all being spent in one noon

You woke with your head the wrong end of the bed

You stair at the phone as it rings

But right now two yards is two yards too far for you

And you feel the summer burning little holes in every sense

That you’ve got and you’ve seen the ceiling turning

On a dark ride that won’t let you off

In your room, high above the streets

Your patience is stretched snap taut as a drum

Soon don’t mean soon, it just slips off her tongue

And the waiting makes statues that crack when she comes

And you shake.

.. you need her to come

And you feel something burning, it’s your dignity

It’s seen how far you can fall and you feel

The hours turning into centuries full of nothing at all

In your room, alone on the sheets

Skin so pale it glows opaque in the night

Dawn will soon come, the darkness be gone

Along with the crutches it takes to feel strong

Still your fear will be dragged into the light

And deep down inside you are burning

With the hatred of what you’ve become

And you fear that you’re turning into something instead of someone

Room 83, it’s the one you never leave

It’s a little piece of hell, your Spanish hotel

In je kamer, vast in een hitte

Alsof de kracht van de zon

Werd alles om één uur opgemaakt?

Je werd wakker met je hoofd aan de verkeerde kant van het bed

Je trapt naar de telefoon terwijl deze overgaat

Maar op dit moment is twee meter twee meter te ver voor je

En je voelt de zomer in alle opzichten kleine gaatjes branden

Dat heb je en je hebt het plafond zien draaien

Op een donkere rit die je niet in de steek laat

In je kamer, hoog boven de straten

Je geduld is zo strak als een trommel uitgerekt

Binnenkort betekent niet snel, het glipt gewoon van haar tong

En het wachten maakt standbeelden die barsten als ze komt

En je schudt.

.. je hebt haar nodig om te komen

En je voelt iets branden, het is je waardigheid

Het is gezien hoe ver je kunt vallen en je voelt

De uren veranderen in eeuwen vol helemaal niets

In je kamer, alleen op de lakens

Huid zo bleek dat hij 's nachts ondoorzichtig gloeit

De dageraad zal spoedig komen, de duisternis is verdwenen

Samen met de krukken die nodig zijn om je sterk te voelen

Toch zal je angst naar het licht worden gesleept

En diep van binnen brand je

Met de haat van wat je bent geworden

En je bent bang dat je iets wordt in plaats van iemand

Kamer 83, het is degene die je nooit verlaat

Het is een klein stukje hel, jouw Spaanse hotel