La luna nuova - PFM Premiata Forneria Marconi

Il numero che ho Triste camminare

Inutili perch;

Favole e bugie

Che parlano di Dio

Stupidi soldati

Che chiedono di me Solo nei giardini delle menti siede

Il tempo che verr

Siede chi ha perduto accarezzando

Quella pace che non ha E pace di un momento riposare

Su quest’isola di niente…

Ma la verit

il numero che ho Triste camminare

Inutili perch.

E come un aquilone

Che vento non ha Io non pano pi Di credere di perdonare:

Troppe verit

Che chiedono di me

Het nummer dat ik verdrietig heb om te lopen

Nutteloos omdat;

Fabels en leugens

Die van God spreken

Stomme soldaten

Die naar mij vragen Alleen in de tuinen van geesten zit

De tijd die zal komen

Hij die verloren heeft zit door te strelen

Die vrede die niet heeft En de rust van een moment om te rusten

Op dit eiland van niets...

Maar de waarheid

het nummer dat ik heb Triest om te lopen

Nutteloos omdat.

Het is als een vlieger

Welke wind heeft het, ik kan niet langer geloven om te vergeven:

Te veel waarheden

Ze vragen naar mij