A Last Sigh - Carthagods

A falling drop of tear,

Overfilled the cup of pain,

I heard you were alone,

And the walls became too close,

An abandoned scream came out,

But none’s there to heal, no

The growing harm you held, within your dying heart.

You see the world differently, this might be your sin.

In this world of slavery, none wanted to come in.

No matter what your choice is, your path is already done

But it was hard for you to see, that you’ve been a mere puppet.

The time is passing by, in this life we’re living in

we fight to reach the shore, the shore of a dreamland.

Scanning all the streets,

With faceless people in

You feel the cold again

How lonely you’ll remain.

A silent tear cascades

But none’s there to see,

This empty space in you, the burden you’re carrying.

The time is passing by, in this life we’re living in

We fight to reach the shore, the shore of a dreamland.

The roads we’re going in, are blowing us apart.

like little smithereens (smithereens)

throughout this shadowland we are drifting one by one.

The time is passing by, in this life

we’re living in

We fight to reach the shore, the shore of a dreamland.

The roads we’re going in, are blowing us apart.

throughout this shadowland we are drifting one by one.

The time is passing by, in this life we’re living in

We fight to reach the shore, the shore of a dreamland.

The roads we’re going in, are blowing us apart.

like little smithereens (smithereens)

throughout this shadowland we are drifting one by one.

Een vallende traan,

Overvulde de beker van pijn,

Ik hoorde dat je alleen was,

En de muren werden te dichtbij,

Er klonk een verlaten schreeuw,

Maar niemand is er om te genezen, nee

De groeiende schade die je vasthield, in je stervende hart.

Je ziet de wereld anders, dit kan je zonde zijn.

In deze wereld van slavernij wilde niemand binnenkomen.

Wat je keuze ook is, je pad is al klaar

Maar het was moeilijk voor je om te zien dat je slechts een marionet was.

De tijd gaat voorbij, in dit leven waarin we leven

we vechten om de kust te bereiken, de kust van een dromenland.

Alle straten aftasten,

Met anonieme mensen in

Je voelt de kou weer

Hoe eenzaam zul je blijven.

Een stille traan stroomt

Maar niemand is er om te zien,

Deze lege ruimte in jou, de last die je draagt.

De tijd gaat voorbij, in dit leven waarin we leven

We vechten om de kust te bereiken, de kust van een dromenland.

De wegen die we betreden, blazen ons uit elkaar.

als kleine brokjes

door dit schaduwland drijven we een voor een af.

De tijd gaat voorbij in dit leven

we leven in

We vechten om de kust te bereiken, de kust van een dromenland.

De wegen die we betreden, blazen ons uit elkaar.

door dit schaduwland drijven we een voor een af.

De tijd gaat voorbij, in dit leven waarin we leven

We vechten om de kust te bereiken, de kust van een dromenland.

De wegen die we betreden, blazen ons uit elkaar.

als kleine brokjes

door dit schaduwland drijven we een voor een af.