Heaven Have Mercy (Miséricorde) - Édith Piaf

No more smiles, no more tears

No more prayers, no more fears

Nothing left, why go on When your lover is gone

Shout with one

Ring the bells

Throughout the towns

And the farms

Will the shouts and the bells

Bring him back to my arms

Must each man go to war

Evermore, evermore

While some lone woman stands

Empty heart, empty hands

When the time came to part

And he kissed me goodbye

From the depths of my heart

Came a great lonely cry:

Heaven have mercy!

Heaven have mercy!

Miners came

They carved his name

Upon a cross…

I remember the dance

Where we first fell in love

How we whirled 'round and 'round

While the stars danced above

We would walk by the shore

Watch the ships sail away

Lovers need nothing more

Just a new dream each day

So we dreamed of a home

With a garden so fine

And a son with his eyes

And a nose just like mine

Now it’s done, why be brave?

Why should I live like this?

Shall I wait by the grave

For my lost lover’s kiss?

Stop the bell!

Stop the bell!

I’ve no tears left to cry

Must I stay here in hell?

Lord above, let me die…

Heaven have mercy!

Heaven have mercy!

Heaven have mercy!

Geen glimlach meer, geen tranen meer

Geen gebeden meer, geen angsten meer

Niets meer, waarom doorgaan als je geliefde weg is?

Schreeuw met een

De klokken luiden

Door de steden

En de boerderijen

Zullen de kreten en de bellen?

Breng hem terug in mijn armen

Moet elke man ten strijde trekken?

Voor altijd, voor altijd

Terwijl een eenzame vrouw staat

Leeg hart, lege handen

Toen het tijd was om te scheiden

En hij kuste me vaarwel

Uit het diepst van mijn hart

Kwam een ​​grote eenzame kreet:

De hemel heb genade!

De hemel heb genade!

Mijnwerkers kwamen

Ze hebben zijn naam gekerfd

Op een kruis…

Ik herinner me de dans

Waar we voor het eerst verliefd op werden

Hoe we ronddraaiden en ronddraaiden

Terwijl de sterren boven dansten

We zouden langs de kust lopen

Kijk hoe de schepen wegvaren

Liefhebbers hebben niets meer nodig

Gewoon elke dag een nieuwe droom

Dus we droomden van een huis

Met een tuin zo fijn

En een zoon met zijn ogen

En een neus net als de mijne

Nu is het klaar, waarom zou je moedig zijn?

Waarom zou ik zo moeten leven?

Zal ik bij het graf wachten?

Voor de kus van mijn verloren geliefde?

Stop de bel!

Stop de bel!

Ik heb geen tranen meer om te huilen

Moet ik hier in de hel blijven?

Heer hierboven, laat me sterven...

De hemel heb genade!

De hemel heb genade!

De hemel heb genade!