Perfect Four - Pond

Chalked out visioned dreams drawn out by tiny prophet hands

Yet worn out by time gets to the problem that I am

Roadside clover patch, searching for the luck I lack

Catch my eye as I untwine, only to find three smiling back

Simply to be

Clear to see

The cement is spreading wide as the flowers push on through

Causing webs of cracks to spread;

what can a mother do?

Residues of greens and blues smeared by the feet of day

A child’s work, a friendly wash, down to dull, flat greys

Simply to be

Clear to see

I know I don’t know much, but I stand without a crutch

Shiny shards of broken glass lay down like a promise in the grass

Found the perfect four;

it takes a while

You used to smile, you used to smile

Come on fortune fish define;

come and curl up in my hand

As the tapestry that’s weaved confers up all my plans

Reading out the years into the rings of grain

Now a stump, once a tree on which we carved our names

Uitgekalkte visioenen, getekend door kleine profetenhanden

Maar versleten door de tijd krijgt het probleem dat ik ben

Klavertje langs de weg, op zoek naar het geluk dat ik mis

Trek mijn aandacht terwijl ik me losmaak, alleen om drie lachende terug te vinden

Gewoon om te zijn

Duidelijk om te zien

Het cement spreidt zich wijd uit terwijl de bloemen doordrukken

Het veroorzaken van web van scheuren om zich te verspreiden;

wat kan een moeder doen?

Resten van groen en blauw besmeurd met de voeten van de dag

Het werk van een kind, een vriendelijke wassing, tot saaie, vlakke grijstinten

Gewoon om te zijn

Duidelijk om te zien

Ik weet dat ik niet veel weet, maar ik sta zonder kruk

Glanzende scherven gebroken glas lagen als een belofte in het gras

De perfecte vier gevonden;

het duurt een tijdje

Vroeger lachte je, je lachte altijd

Kom op, fortuinvissen definiëren;

kom en kruip in mijn hand

Zoals het tapijt dat is geweven, al mijn plannen vervult

De jaren aflezen in de ringen van graan

Nu een stronk, ooit een boom waarop we onze namen hebben gekerfd