Утро - 303 каратиста

В моём мире наступает утро, так круто!

Так круто знать, что я не буду никогда для тебя

Больше, чем игрушка из фарфора.

Разотри на моих губах следы от пота и вина;

Поцелуй меня!

Ты не помнишь даже точно, как зовут меня.

Я свечусь, как Ангел в этом странном саду зла.

Я меняю свою юность на твои слова:

«Ты — красивая».

С утра я больше не твоя.

Мои растёртые колени.

Я, как вечерняя звезда — я свечу одна такая во Вселенной!

С утра я больше не твоя, и солнце раздевает тени.

Я, как вечерняя звезда — я свечу одна такая во Вселенной!

В моем мире наступает утро, и так круто!

Да, мне круто!

На помятом зеркале помадой: «Ну, ты псих!»

Ты уже в других руках, не помню имени.

Поднимаешься, любовь-хрусталь в пыльце, как в инее:

«Ты — красивая».

В телефоне фото, но твоих там цифр нет —

Тебя нигде нет, и к горлу пистолет.

Улетаю к Солнцу, будто бы хвосты комет —

Поцелуй меня!

Твои растёртые колени… Ты, как вечерняя звезда —

Светишь в мире одна такая во Вселенной.

С утра ты больше не моя, и солнце раздевает тени.

Ты, как вечерняя звезда — светишь в мире одна такая во Вселенной.

Вернись ко мне, Ангел (x-повтор)

С утра ты больше не моя, твои растёртые колени,

Ты, как вечерняя звезда — светишь в мире одна такая во Вселенной.

С утра ты больше не моя, и солнце раздевает тени.

Ты, как вечерняя звезда — светишь в мире одна такая во Вселенной.

Я знаю больше, чем ночь — каблуки, зажигалки.

Ты мне не можешь помочь — это всё грустно, но сладко.

Я знаю больше, чем ночь — каблуки, зажигалки.

Все здесь люди, но не все здесь любят.

Het is ochtend in mijn wereld, zo cool!

Het is zo cool om te weten dat ik nooit voor jou zal zijn

Meer dan een porseleinen speelgoed.

Wrijf de sporen van zweet en wijn op mijn lippen;

Kus me!

Je weet niet eens meer precies hoe ik heet.

Ik gloei als een engel in deze vreemde tuin van het kwaad.

Ik verruil mijn jeugd voor jouw woorden:

"Je bent mooi".

Morgenochtend ben ik niet meer van jou.

Mijn gekneusde knieën.

Ik ben als een avondster - ik schijn alleen in het heelal!

In de ochtend ben ik niet langer van jou, en de zon kleedt de schaduwen uit.

Ik ben als een avondster - ik schijn alleen in het heelal!

De ochtend komt eraan in mijn wereld, en het is zo cool!

Ja, ik ben cool!

Op een verfrommelde spiegel met lippenstift: "Nou, je bent gek!"

Je bent al in andere handen, ik weet de naam niet meer.

Je stijgt op, liefdeskristal in stuifmeel, als in rijm:

"Je bent mooi".

Er zit een foto in de telefoon, maar je nummers staan ​​er niet bij -

Je bent nergens te vinden, en er staat een pistool op je keel.

Ik vlieg weg naar de zon, alsof de staarten van kometen -

Kus me!

Je versleten knieën... Je bent als een avondster -

Je schijnt in de wereld alleen in het Universum.

In de ochtend ben je niet langer van mij, en de zon kleedt de schaduwen uit.

Jij, als een avondster, schijnt in de wereld alleen in het universum.

Kom terug bij mij Angel (x-herhalen)

In de ochtend ben je niet langer van mij, je versleten knieën,

Jij, als een avondster, schijnt in de wereld alleen in het universum.

In de ochtend ben je niet langer van mij, en de zon kleedt de schaduwen uit.

Jij, als een avondster, schijnt in de wereld alleen in het universum.

Ik weet meer dan de nacht - hakken, aanstekers.

Je kunt me niet helpen - het is allemaal triest, maar lief.

Ik weet meer dan de nacht - hakken, aanstekers.

Iedereen hier is een volk, maar niet iedereen houdt hier van.