Pretenders - Montt Mardié, Hello Saferide

Whenever you decide to let go

Call me, let me know

I’ll hold you while you break

It’s been 20 days and 13 hours

Since we declared that our

Love was up for trade

I woke up

Sunday sad

Went through it all

The things we said

And settled

Dragged my feet

Cross Chinatown

Thought I saw it was

I need to tell you

I guess that we’ll never, have coffee to catch up

But sometimes I dial your, number and hang up

Just to pretend you’re there

Tomorrow I might leave, yeah I might go

To Spain or Mexico

If I only took the time

I expect you not to come but to be there

As the ghost of all I fear

Since you’re no longer mine

I get drunk

Barely out of bed

Have conversations

In my head

Some with you

But its all talk

I’ll never leave

I’m bound to stay

This town’s my only tissue

So if I start crying, it’s just cause I’m tired

I have pills for my sleeping, but I haven’t tried them

I’d rather pretend you’re here

My pal Joey with Reed and Frank

They’re part of the spirit, when my head goes blank

The couch and the TV and the bathroom sink

The kitchen walls, are dead I think

I remind myself, that it’s cleaner now

That every inch, round hair is mine

And that sooner or later, I’ll breath somehow

I guess that we’ll never, have coffee to catch up

But sometimes I dial your, number and hang up

Wanneer je besluit om los te laten

Bel me, laat het me weten

Ik zal je vasthouden terwijl je breekt

Het is 20 dagen en 13 uur geleden

Aangezien we hebben verklaard dat onze

Liefde was bedoeld om te ruilen

Ik werd wakker

zondag verdrietig

Heb het allemaal meegemaakt

De dingen die we zeiden

en geregeld

Met mijn voeten gesleept

Doorkruis Chinatown

Dacht dat ik zag dat het was

Ik moet je vertellen

Ik denk dat we nooit koffie zullen drinken om bij te praten

Maar soms bel ik je nummer en hang ik op

Gewoon om te doen alsof je er bent

Morgen zou ik misschien vertrekken, ja ik zou kunnen gaan

Naar Spanje of Mexico

Als ik maar de tijd zou nemen

Ik verwacht dat je niet komt, maar dat je er bent

Als de geest van alles vrees ik

Omdat je niet langer van mij bent

ik word dronken

Nauwelijks uit bed

Gesprekken voeren

In mijn hoofd

Sommige met jou

Maar het is allemaal gepraat

Ik zal nooit weggaan

Ik ben verplicht om te blijven

Deze stad is mijn enige weefsel

Dus als ik begin te huilen, is dat gewoon omdat ik moe ben

Ik heb slaappillen, maar ik heb ze niet geprobeerd

Ik doe liever alsof je hier bent

Mijn vriend Joey met Reed en Frank

Ze maken deel uit van de geest, wanneer mijn hoofd leeg raakt

De bank en de tv en de wastafel in de badkamer

De keukenmuren zijn dood denk ik

Ik herinner mezelf eraan dat het nu schoner is

Dat elke centimeter, rond haar van mij is

En dat ik vroeg of laat op de een of andere manier adem zal halen

Ik denk dat we nooit koffie zullen drinken om bij te praten

Maar soms bel ik je nummer en hang ik op