Тебе я знайду - Марія Яремчук

Давно, як світ, за сім століть…

Ой, то було, було!

Ой, загуло-гуло.

Все почалось з дівочих слів: «Чом ти не прийшов?»

Якби ти знав, як я ждала…

Ой, я ждала-ждала, не дождала-далась.

Та не знав ти, що від мене не втікти,

Не замести сліди.

Приспiв:

Тебе я знайду, тебе украду.

В ліс темний заведу і з розуму зведу.

Тебе я знайду, тебе украду!

Коханий мій немов зімлів…

Ой, а коханий твій дійсно таки зімлів.

Бо я прийшла, його знайшла, а він не чекав.

«Люба моя-моя, все поясню тобі я».

Місяць в трави ліг, місяць впав мені до ніг,

Ти знов від мене втік!

Приспiв:

Тебе я знайду, тебе украду.

В ліс темний заведу і з розуму зведу.

Тебе я знайду, тебе украду!

Тебе я знайду, тебе украду.

В ліс темний заведу і з розуму зведу.

Тебе я знайду, тебе украду!

Тебе я знайду, тебе украду.

Тебе я знайду, тебе украду!

Zo lang als de wereld, zeven eeuwen geleden...

O, dat was, dat was!

Oh, het gerommel.

Het begon allemaal met de woorden van het meisje: "Waarom ben je niet gekomen?"

Als je eens wist hoe ik wachtte...

Oh, ik wachtte, wachtte, wachtte niet, gaf.

Maar je wist niet dat je niet van me weg kon lopen,

Vervang de sporen niet.

Refrein:

Ik zal je vinden, ik zal van je stelen.

Ik zal je het donkere bos in rijden en je gek maken.

Ik zal je vinden, ik zal van je stelen!

Mijn geliefde is als de aarde...

Oh, en je geliefde is echt geland.

Omdat ik kwam, vond ik hem, en hij wachtte niet.

'Lieve schat, ik zal je alles uitleggen.'

De maan lag in het gras, de maan viel aan mijn voeten,

Je liep weer van me weg!

Refrein:

Ik zal je vinden, ik zal van je stelen.

Ik zal je het donkere bos in rijden en je gek maken.

Ik zal je vinden, ik zal van je stelen!

Ik zal je vinden, ik zal van je stelen.

Ik zal je het donkere bos in rijden en je gek maken.

Ik zal je vinden, ik zal van je stelen!

Ik zal je vinden, ik zal van je stelen.

Ik zal je vinden, ik zal van je stelen!