Liberation - 1349

As time floats by I’m stuck

On this point of no return

The world, a stage upon wich

A neular play unfolds

Flickering by in shades of grey

Permeated by absurdity

Like a glossy polished reality

Slowly fading into oblivion

Unconcious but aware

Awake, yet dreaming

Alive, still limbonic

Awaiting the libreration

The fallen angel of Doom appears

I behold his fury in fear

Disguised he enters the play

Fullfilling the obscurity

I see the stage crumble

I see the curtains fall

The final act begins

As death reveals it’s disguise

Escaping mankind, escaping doom

Outrun (the) fear, outrun Death

Heading for the promised land

To gain immortality

Let the play of liberation begin anew

The circle is ended

A new play begins

No need to witness

Know the end

Let all fears go by

Drift into oblivion

Terwijl de tijd voorbij vliegt, zit ik vast

Op dit punt van geen terugkeer

De wereld, een podium waarop

Er ontvouwt zich een nevelig spel

Flikkert voorbij in grijstinten

Doordrongen van absurditeit

Als een glanzend gepolijste realiteit

Langzaam verdwijnend in de vergetelheid

Onbewust maar bewust

Wakker, maar toch aan het dromen

Levend, nog steeds limbonic

In afwachting van de bevrijding

De gevallen engel van Doom verschijnt

Ik aanschouw zijn woede in angst

Vermomd komt hij in het toneelstuk

De obscuriteit vervullen

Ik zie het podium afbrokkelen

Ik zie de gordijnen vallen

De laatste act begint

De dood onthult dat het een vermomming is

Ontsnappen aan de mensheid, ontsnappen aan onheil

Ontloop (de) angst, ontloop de dood

Op weg naar het beloofde land

Om onsterfelijk te worden

Laat het spel van bevrijding opnieuw beginnen

De cirkel is beëindigd

Er begint een nieuw spel

U hoeft niet te getuigen

Ken het einde

Laat alle angsten voorbijgaan

Drijf in de vergetelheid