Enter Cold Void Dreaming - 1349

Beyond the bones of burning horizons

Each step away carves eons closer

Drowning material realms in quicksilver introspection

Cutting gilded chasms through labyrinthine haze

Carving out the ancient idols

In the grip of chaos

Cosmic storm in worm-eaten heart

Unlock, unravel, unveil

Un-material realm striving closer

The principle of moments of death

Dimensions draped in dust of prayers

Unlock, unravel, unveil

Enter cromlech passage

Enter portal veiled

Bending light to will

Enter cold void dreaming

Beyond the skeletal shades of remembrance

Each moment crawl lifetimes slower

A fleeting glimpse of a lost world is all that remains

Beyond tight ropes and crooked ladders

Each breath a cosmic lifespan reversed

Weaving the seven pillars into dehumanising flesh

Underworld cantons roar through the ether

Walking with shadows through worlds without end

Eyes fill with pits of night and pools of stone and heavens' fire

Enter cold void dreaming

Into oblivion black

Enter cold void dreaming

Striving to the other side of paragon perfection

Timeless and eternal

Crushed against a wall of void

Like a pariah fire in the dark

Unlock, unravel, unveil

Enter cromlech passage

Enter portal veiled

Bending light to will

Enter cold void dreaming

Voorbij de botten van brandende horizonten

Elke stap verwijderd brengt eonen dichterbij

Materiële rijken verdrinken in quicksilver introspectie

Vergulde kloven door een labyrintische waas snijden

De oude idolen uithakken

In de greep van chaos

Kosmische storm in door wormen opgegeten hart

Ontgrendelen, ontrafelen, onthullen

Niet-materieel rijk dat dichterbij streeft

Het principe van doodsmomenten

Afmetingen gedrapeerd in stof van gebeden

Ontgrendelen, ontrafelen, onthullen

Voer cromlech-passage in

Ga gesluierd de poort binnen

Licht buigen naar wil

Betreed koude leegte dromen

Voorbij de skeletachtige tinten van herinnering

Elk moment kruipt een leven langzamer

Een vluchtige glimp van een verloren wereld is alles wat overblijft

Voorbij strakke touwen en kromme ladders

Elke ademhaling een kosmische levensduur omgekeerd

De zeven pilaren weven tot ontmenselijkend vlees

Onderwereldkantons brullen door de ether

Wandelen met schaduwen door werelden zonder einde

Ogen vullen zich met nachtelijke kuilen en poelen van steen en hemels vuur

Betreed koude leegte dromen

In de vergetelheid zwart

Betreed koude leegte dromen

Streven naar de andere kant van de perfectie van het toonbeeld

Tijdloos en eeuwig

Verpletterd tegen een muur van leegte

Als een pariavuur in het donker

Ontgrendelen, ontrafelen, onthullen

Voer cromlech-passage in

Ga gesluierd de poort binnen

Licht buigen naar wil

Betreed koude leegte dromen