Stuck on a Wire, Out on a Fence - The Dear Hunter

I’m standing still staring at the sun

fashioning end of oblivion,

but its just a common misconception.

I’m screaming in but I’m silent out.

My best to suss what I’m all about.

Leaving breadcrumbs back to central station.

Stuck on a wire, and out on a fence.

Putting it up to a second chance.

Suffering through the common sense.

Losing it all to gain it back.

I’m coming in, but I’m leaving out

everything you get on about.

Speak in tongues seducing fabrication.

I’m throwing curse like I’m throwing stones,

and checking sins that I can’t atone.

But I’m here demanding satisfaction.

Ik sta stil naar de zon te staren

het einde van de vergetelheid vormgeven,

maar het is gewoon een veelvoorkomende misvatting.

Ik schreeuw naar binnen, maar ik zwijg naar buiten.

Mijn best om te weten waar ik het over heb.

Broodkruimels achterlaten bij het centraal station.

Vast aan een draad en aan een hek.

Geef het een tweede kans.

Lijden door het gezond verstand.

Alles verliezen om het terug te krijgen.

Ik kom binnen, maar ik ga weg

alles waar u het over heeft.

Spreek in tongen en verleid verzinsels.

Ik gooi een vloek zoals ik stenen gooi,

en het controleren van zonden die ik niet kan verzoenen.

Maar ik ben hier om bevrediging te eisen.