U stóp szklanych gór - Bajm

To już nie te drzwi

To już nie ten dom

Wciąż szukamy swych miejsc

Daleko stąd

Tam gdzie noc gubi mrok

Dzień traci blask

Tam gdzie człowiek już chce

Tylko prawde znać

Wiem żę zdrada to grzech

Wiem że okno to zmierzch

Wiem że usta to krzyk

Znam to tak jak i Ty

Wiem że jesteś u stóp

Swych szklanych gór

Aby wspinać się

I opadać w dół

Może właśnie tego chce od Ciebie Bóg

Abyś szukał do niego ciągle nowych dróg

Jeśli jesteś gdzieś tam

Między ziemią a snem

Przejdź jak burza przez próg

I nie pukaj do drzwi

Het is niet meer de deur

Dit is het huis niet meer

We zijn nog op zoek naar onze plekjes

Ver weg van hier

Waar de nacht zijn duisternis verliest

De dag verliest zijn glans

Waar een persoon maar wil

Ken alleen de waarheid

Ik weet dat verraad een zonde is

Ik weet dat het raam schemert

Ik weet dat de mond een schreeuw is

Ik ken het net zo goed als jij

Ik weet dat je aan je voeten staat

Jouw glazen bergen

Klimmen

en naar beneden vallen

Misschien is dat wat God van je wil

Dat je er voortdurend nieuwe wegen naar zou zoeken

Als je daar ergens bent

Tussen aarde en slaap

Bestorm de drempel

En klop niet op de deur