Самая нежная - Евгений Рай

Снова рассвет не изменит маршрут, а

Время, как снег, тает с каждой минутой.

Сквозь расстояния, друг-другу послания

Летят в sms.

И с каждым днем, я все ближе как буд-то.

К девочке той, с кем тепло и уютно.

К той, чьи глаза никогда не забуду,

Не там и не там и не здесь!

Знаю, виноват, пути не избежны

И увы, печалью повержены,

Разделяя дни и ночи снежные,

Вместе все реже мы.

И пусть говорят, что все люди грешные

И нельзя жить только надеждами,

Но для меня, ты будешь по-прежнему,

Самою нежною!

Вновь по шоссе, я лечу, словно птица,

К девочке той, что ночами мне снится,

К той, что позволила сильно влюбиться,

Забыв обо всем.

В прошлом давно, мир не детских амбиций,

Лечу все быстрее, нарушая границы,

К той, что поможет мне остепениться,

Вернет покой и сон!

Opnieuw zal de dageraad de route niet veranderen, maar

Tijd smelt, net als sneeuw, elke minuut.

Door afstanden, berichten naar elkaar

Ze vliegen in sms.

En elke dag kom ik dichterbij alsof.

Aan het meisje met wie het warm en gezellig is.

Aan degene wiens ogen ik nooit zal vergeten,

Niet daar en niet daar en niet hier!

Ik weet dat ik schuldig ben, de paden zijn onvermijdelijk

En helaas, bedroefd,

Het scheiden van besneeuwde dagen en nachten,

We zijn steeds minder samen.

En laat ze zeggen dat alle mensen zondaars zijn

En je kunt niet alleen in hoop leven,

Maar voor mij zul je dat nog steeds zijn

De meest tedere!

Weer over de snelweg, ik vlieg als een vogel

Aan het meisje waar ik 's nachts van droom

Op degene die me in staat stelde diep verliefd te worden,

Vergeet alles.

In het verleden, lang geleden, is de wereld geen kinderachtige ambities,

Sneller vliegen, grenzen verleggen

Aan degene die me zal helpen settelen,

Breng rust en slaap terug!