Ocean of Silence - Unprocessed

I do not ask for waves

They appear on their own and leave me

They possibly feel

As lonesome as I do

And would not show it

Constant noise is more silence than sound

Over distant lapping, that clots deep underneath us

My

Eyes are like the sky —

A bit white in lots of blue

Motionless

Of so much impression

Somewhere by the shadows of endlessness

And my ears become deaf

And water trickles gently

Into the desert sand

And I still cannot see

Why my ears keep deaf

Ik vraag niet om golven

Ze verschijnen vanzelf en verlaten mij

Ze voelen mogelijk

Zo eenzaam als ik ben

En zou het niet laten zien

Constant geluid is meer stilte dan geluid

Over kabbelen in de verte, dat stolt diep onder ons

Mijn

Ogen zijn als de lucht —

Een beetje wit in veel blauw

Roerloos

Van zoveel indruk

Ergens in de schaduw van oneindigheid

En mijn oren worden doof

En het water druppelt zachtjes

In het woestijnzand

En ik kan nog steeds niet zien

Waarom mijn oren doof blijven