Life. a Prologue of Death - Unprocessed

Steal beams sprout their branches over streetvales

Grey forests spit fire and noise

Scattered details sprawl out of the glut

An epilogue of constant, rhythmic breath

Streams of stifling wind that creeps in the lungs

And into everybody’s mind

The fear

To be on a pointless way

To strive

For the perfection in death

Soughing breath of lonesome furnaces

Rattling bronchia vomit blood

Shattered heads rest at the kerbstone

Mournful distance shimmers in vapour

Hordes of aliens shovel guts into the night

And warm rain trickles down the drain

The raw

Footsteps on the pointless way

That strive

Until there’s nothing at all

Stalen balken ontspruiten hun takken over straatvales

Grijze bossen spuwen vuur en lawaai

Verspreide details verspreiden zich uit de overvloed

Een epiloog van constante, ritmische ademhaling

Stromen van verstikkende wind die in de longen kruipt

En in ieders gedachten

De angst

Op een zinloze manier zijn

Streven

Voor de perfectie in de dood

Zuchtende adem van eenzame ovens

Rammelende bronchiën braken bloed

Verbrijzelde hoofden rusten op de stoeprand

Treurige afstand glinstert in de damp

Hordes aliens scheppen ingewanden de nacht in

En warme regen druppelt door de afvoer

De rauwe

Voetstappen op de zinloze weg

dat streven

Tot er helemaal niets meer is