From Here On Out - Tom House

And when I look on her sweet face a different time a different place

I’m a different person now and no doubt

A lost become so much so real so dark and deep it’s all I feel

And I fear it’s all I’ll feel from here on out

From here on out the road grows narrow and my step is hard to find

And that voice inside reminds me who I am and where I stand

It’s all gone from me forever everything there was never

Mine to call on to call out ever again

That connection to what always was the vector and the reason

Everything made anything make sense all we were or ever been

And it plays tricks inside my mind that past I thought I left it all behind

Like a mirror I remember some 8 millimeter movie

It was snowing Christmas morning some long ago December

From here on out I sit and wait my turn think about it all to keep it straight

From here on out the sun goes down just where it will

And spills its secrets my heart cries I am formed and fixed defined them eyes

It was her faith kept me strong and I could do no wrong

And I am not so shy nor so ashamed to say just how I feel

I think I’ll just sit here awhile lost the memory that smile

And when it’s time to get up and move on I’m sure enough I will

I’m sure enough I’ll have the strength I know I will

And when I look on her sweet face a different time a different place

I’m a different person now and no doubt

A loss become so much so real so dark and deep it’s all I feel

And I fear it’s all I’ll feel from here on out

Yes I fear it’s all I’ll feel from here on out

En als ik naar haar lieve gezicht kijk op een andere tijd op een andere plaats

Ik ben nu een ander persoon en ongetwijfeld

Een verdwaald wordt zo echt zo donker en diep dat het alles is wat ik voel

En ik vrees dat dit alles is wat ik vanaf nu zal voelen

Vanaf hier wordt de weg smaller en mijn stap is moeilijk te vinden

En die stem van binnen herinnert me eraan wie ik ben en waar ik sta

Het is allemaal voor altijd van me weg, alles wat er nooit was

De mijne om te bellen om ooit nog te bellen

Die verbinding met wat altijd de vector en de reden was

Alles maakte alles logisch, alles wat we waren of ooit zijn geweest

En het speelt parten in mijn hoofd dat ik in het verleden dacht dat ik alles achter me had gelaten

Als een spiegel herinner ik me een film van 8 millimeter

Lang geleden in december sneeuwde het kerstochtend

Vanaf nu zit ik te wachten op mijn beurt om erover na te denken om het recht te houden

Vanaf hier gaat de zon onder waar hij wil

En morst zijn geheimen, mijn hart huilt, ik ben gevormd en gefixeerd gedefinieerd die ogen

Het was haar geloof dat me sterk hield en ik kon geen kwaad doen

En ik ben niet zo verlegen en schaam me niet om te zeggen hoe ik me voel

Ik denk dat ik hier gewoon een tijdje blijf zitten, de herinnering aan die glimlach ben kwijtgeraakt

En als het tijd is om op te staan ​​en verder te gaan, weet ik zeker dat ik dat zal doen

Ik weet zeker dat ik de kracht zal hebben waarvan ik weet dat ik die zal hebben

En als ik naar haar lieve gezicht kijk op een andere tijd op een andere plaats

Ik ben nu een ander persoon en ongetwijfeld

Een verlies wordt zo echt zo donker en diep dat het alles is wat ik voel

En ik vrees dat dit alles is wat ik vanaf nu zal voelen

Ja, ik vrees dat het alles is wat ik vanaf nu zal voelen