His Hands Matched His Tongue - The Dear Hunter

A long walk home, riddled with regret

Uncommonly comfortable, but still I believe

That in time I think I’ll see just what’s been weighing down on me

An unearthly void collapsed, exposing what was trapped

To release this serendipitous design

The smell of smoke, the evening sky was bruised

Belated conversations saturate anticipation for the answers that simply won’t

come

But not I, I won’t ask

Forget my place amongst the grass

The leaves and the trees remember me

And in my naïveté it might be seen

The pail has leaks and even if

You put all your water into it

You end up with nothing left to drink

The well has gone dry and I with it

Oh, someday she’ll be gone (x4)

(We'll still have a song to sing)

Sing softly, bring me to the lake

Sing softly, sing me to the lake

Een lange wandeling naar huis, vol spijt

Ongewoon comfortabel, maar toch geloof ik

Dat ik denk dat ik na verloop van tijd zal zien wat me zo zwaar weegt

Een onaardse leegte stortte in en onthulde wat gevangen zat

Om dit serendipiteuze ontwerp vrij te geven

De geur van rook, de avondlucht was gekneusd

Late gesprekken verzadigen de verwachting voor de antwoorden die dat gewoon niet zullen doen

komen

Maar ik niet, ik zal het niet vragen

Vergeet mijn plek tussen het gras

De bladeren en de bomen herinneren me

En in mijn naïviteit mag het gezien worden

De emmer lekt en zelfs als

Je doet er al je water in

Je houdt uiteindelijk niets meer over om te drinken

De put is drooggevallen en ik mee

Oh, op een dag zal ze weg zijn (x4)

(We hebben nog een nummer om te zingen)

Zing zachtjes, breng me naar het meer

Zing zacht, zing me voor het meer