Some Kind Of Perfect - Surrender The Fall

It doesn’t matter anyway, anyway

I don’t wanna know your reasons

Why you’re changing your seasons now

And you’re forced to let go somehow, somehow

At least I smiled when you broke me down

Never choked on the truth

I still choke on your words somehow

All you ever wanted to be was some kind of perfect

I followed my dreams, you were falling apart

Ripped out the seams, another story at static start

All you ever wanted to be was some kind of perfect

Did you sober up enough, did your feelings fade away

Did it promise you a life, one that left you so stranded

I just couldn’t stand it

Did it piss you off enough when I learned to walk away

Did it hollow you inside when I said everything I had to say

At least I smiled when you broke me down

Never choked on the truth

I still choke on your words somehow

All you ever wanted to be was some kind of perfect

I followed my dreams, you were falling apart

Ripped out the seams, another story at static start

All you ever wanted to be was some kind of perfect

It’s too late too far gone to change

To save your self somehow

But if you just wait a minute

I’m sure we could get it right

But whats right if you live a lie

At least I smiled when you broke me down

Never choked on the truth

I still choke on your words somehow

All you ever wanted to be was some kind of perfect

I followed my dreams, you were falling apart

Ripped out the seams, another story at static start

All you ever wanted to be was some kind of perfect

At least I smiled when you broke me down

Never choked on the truth

I still choke on your words somehow

All you ever wanted to be was some kind of perfect

I followed my dreams, you were falling apart

Ripped out the seams, another story at static start

All you ever wanted to be was some kind of perfect

Het maakt toch niet uit, hoe dan ook

Ik wil je redenen niet weten

Waarom je nu je seizoenen verandert

En je wordt gedwongen om op de een of andere manier los te laten

Ik glimlachte tenminste toen je me kapot maakte

Nooit gestikt in de waarheid

Ik stik nog steeds in je woorden op de een of andere manier

Alles wat je ooit wilde zijn, was een soort van perfect

Ik volgde mijn dromen, je viel uit elkaar

De naden eruit gescheurd, een ander verhaal bij statische start

Alles wat je ooit wilde zijn, was een soort van perfect

Ben je voldoende nuchter geworden, zijn je gevoelens weggevaagd?

Heeft het je een leven beloofd, een leven dat je zo strandde?

Ik kon er gewoon niet tegen

Heb je je genoeg kwaad gemaakt toen ik leerde weglopen?

Heeft het je van binnen uitgehold toen ik alles zei wat ik te zeggen had?

Ik glimlachte tenminste toen je me kapot maakte

Nooit gestikt in de waarheid

Ik stik nog steeds in je woorden op de een of andere manier

Alles wat je ooit wilde zijn, was een soort van perfect

Ik volgde mijn dromen, je viel uit elkaar

De naden eruit gescheurd, een ander verhaal bij statische start

Alles wat je ooit wilde zijn, was een soort van perfect

Het is te laat, te ver gegaan om te veranderen

Om jezelf op de een of andere manier te redden

Maar als je even wacht

Ik weet zeker dat we het goed kunnen doen

Maar wat is goed als je een leugen leeft?

Ik glimlachte tenminste toen je me kapot maakte

Nooit gestikt in de waarheid

Ik stik nog steeds in je woorden op de een of andere manier

Alles wat je ooit wilde zijn, was een soort van perfect

Ik volgde mijn dromen, je viel uit elkaar

De naden eruit gescheurd, een ander verhaal bij statische start

Alles wat je ooit wilde zijn, was een soort van perfect

Ik glimlachte tenminste toen je me kapot maakte

Nooit gestikt in de waarheid

Ik stik nog steeds in je woorden op de een of andere manier

Alles wat je ooit wilde zijn, was een soort van perfect

Ik volgde mijn dromen, je viel uit elkaar

De naden eruit gescheurd, een ander verhaal bij statische start

Alles wat je ooit wilde zijn, was een soort van perfect