Onwards... Towards Kadath! - Sulphur Aeon

Enlightment lies beyond the horizon

Heading north, into the cold dead waste

Seeking the ones akin to the gods

Riding the waves to obsidian shores

Above the desolate plateau of leng

Wings of leather guide an abhorrent ride

In the glare of the moon’s pale flame

The shantak haunts the dismal night

Past nameless mysterious isles

Not dared to be spoken of

Vile howels crack the calm of the night

Far north, into the darkness

Freezing cold, inquanok in sight

Above the desolate plateau of leng

Wings of leather guide an abhorrent ride

In the glare of the moon’s pale flame

The shantak haunts the dismal night

In robes of silk the masked priest strides

His wisdom tells of lunar beasts

Of horns and hooves concealed from sight

And night gaunts their royal feast

Under the dome, into the vaults of zin

As sacrifice to the gift of death and escape

In pitch-black darkness, eyes forbidding sight

Abadon the haunting ruins of ancient sarkomand

Summoning calls, return to the isle

Ghoulish uproar and moonbeats collide

Above the desolate plateau of leng

Faceless demons on membrane-winged flight

In the glare of the moon’s pale flame

The night guants impale the silent skies

Onwards… towards kadath!

Onwards… towards kadath!

… towards kadath!

Verlichting ligt achter de horizon

Op weg naar het noorden, het koude, dode afval in

Op zoek naar degenen die verwant zijn aan de goden

De golven berijden naar de kust van obsidiaan

Boven het desolate plateau van leng

Vleugels van leer begeleiden een weerzinwekkende rit

In de schittering van de bleke vlam van de maan

De shantak achtervolgt de sombere nacht

Verleden naamloze mysterieuze eilanden

Er werd niet over gesproken

Verachtelijke huilbuien kraken de rust van de nacht

Ver naar het noorden, de duisternis in

IJskoud, inquanok in zicht

Boven het desolate plateau van leng

Vleugels van leer begeleiden een weerzinwekkende rit

In de schittering van de bleke vlam van de maan

De shantak achtervolgt de sombere nacht

In gewaden van zijde schrijdt de gemaskerde priester

Zijn wijsheid vertelt over maanbeesten

Van horens en hoeven aan het zicht onttrokken

En de nacht vergalt hun koninklijk feest

Onder de koepel, in de gewelven van Zin

Als offer aan de gave van dood en ontsnapping

In pikzwarte duisternis, ogen verbiedend om te zien

Verlaat de spookachtige ruïnes van het oude sarkomand

Oproepen oproepen, terug naar het eiland

Griezelig rumoer en maanslagen botsen

Boven het desolate plateau van leng

Gezichtsloze demonen op vlucht met membraanvleugels

In de schittering van de bleke vlam van de maan

De nachtkanonnen spietsen de stille luchten

Verder… richting Kadath!

Verder… richting Kadath!

… richting Kadath!