La Fin Absolue Du Monde - Soul Embraced

Withering, diminishing, becoming what I loathe.

Monsterous and hideous, breaking every mirror.

I can’t look at myself anymore.

I can’t look at myself anymore.

I can’t save what’s left of me, my vow broken in every way.

Everyday I become less like me.

Chained to a world I despise.

Death in disguise.

My innocence corroded.

No truth, only lies.

I can’t look at myself anymore.

I can’t look at myself anymore.

I can’t save what’s left of me, my vow broken in every way.

Everyday I become less like me

Verwelken, afnemen, worden wat ik verafschuw.

Monsterlijk en afschuwelijk, het breken van elke spiegel.

Ik kan niet meer naar mezelf kijken.

Ik kan niet meer naar mezelf kijken.

Ik kan niet redden wat er nog van me over is, mijn gelofte is in alle opzichten gebroken.

Elke dag word ik minder zoals ik.

Geketend aan een wereld die ik veracht.

Vermomde dood.

Mijn onschuld is aangetast.

Geen waarheid, alleen leugens.

Ik kan niet meer naar mezelf kijken.

Ik kan niet meer naar mezelf kijken.

Ik kan niet redden wat er nog van me over is, mijn gelofte is in alle opzichten gebroken.

Elke dag word ik minder zoals ik