Running (Workout Music 12 0BPM) - Running Music

That’s me right there on the corner

Listening to Wu in my Walkman

Neon lights at the water, reflecting the city I’m lost in

That’s me right there on the corner

I one day would be leaving

For a dream that I didn’t have

That I’d one day would believe in

Strange how the same place I ran from

Is the same place I think of whenever the chance comes

It’s inevitable, ‘cause wherever I go…

I hear echoes of a thousand screams

As I lay me down to sleep

There’s a black hole deep inside of me

Reminding me, that I’ve lost my backbone

Somewhere in Stockholm

I lost my backbone, somewhere in Stockholm

I’m from a place where we never openly show our emotions

We drown our sorrows in bottomless bottles

And leave them to float in the ocean

I’m from a place where we never

Separate people from people

Some generalize, but in general I

Still believe that we are treated as equals

My father, my mother, my sister

My brother, my friends and my family’s there

My hope and my money, my innocence in a sense

Almost lost everything here

Right where I was founded

Is right where I’ll be found dead

The streets of my backbone, until I get back home

I hear echoes of a thousand screams

As I lay me down to sleep

There’s a black hole deep inside of me

Reminding me, that I’ve lost my backbone

Somewhere in Stockholm

I lost my backbone, somewhere in Stockholm

I’m not alone, I am the fire that burns

Not of the city but out of the 'burbs

A river that’s just dying of thirst

I am a reverend lying in church

A crack in the pattern, a miracle waiting to happen

A promise that never was kept

One of those moments you’ll never forget

I am that feeling inside

The one we all know but can’t really describe

I am the blood spill, but I’m in love still

Somewhere in Stockholm

But I’m not alone

Don’t have to get by on my own

I’m finally home

Hemma i Stockholm

Där jag hör hemma

I hear echoes of a thousand screams

As I lay me down to sleep

There’s a black hole deep inside of me

Reminding me, that I’ve lost my backbone

Somewhere in Stockholm

I lost my backbone, somewhere in Stockholm

Dat ben ik, daar op de hoek

Luisteren naar Wu in mijn Walkman

Neonlichten aan het water, als weerspiegeling van de stad waarin ik verdwaald ben

Dat ben ik, daar op de hoek

Ik zou op een dag vertrekken

Voor een droom die ik niet had

Waar ik op een dag in zou geloven

Vreemd hoe dezelfde plek waar ik vandaan rende

Is dezelfde plek waar ik aan denk als de kans zich voordoet?

Het is onvermijdelijk, want waar ik ook ga...

Ik hoor echo's van duizend kreten

Terwijl ik me neerleg om te slapen

Er zit een zwart gat diep in mij

Herinner me eraan dat ik mijn ruggengraat kwijt ben

Ergens in Stockholm

Ik ben mijn ruggengraat kwijt, ergens in Stockholm

Ik kom uit een plaats waar we nooit openlijk onze emoties tonen

We verdrinken ons verdriet in flessen zonder bodem

En laat ze drijven in de oceaan

Ik kom uit een plaats waar we nooit

Scheid mensen van mensen

Sommige generaliseren, maar in het algemeen I

Geloof nog steeds dat we als gelijken worden behandeld

Mijn vader, mijn moeder, mijn zus

Mijn broer, mijn vrienden en mijn familie zijn er

Mijn hoop en mijn geld, mijn onschuld in zekere zin

Bijna alles hier kwijt

Precies waar ik ben opgericht

Is waar ik dood zal worden gevonden?

De straten van mijn ruggengraat, totdat ik weer thuis ben

Ik hoor echo's van duizend kreten

Terwijl ik me neerleg om te slapen

Er zit een zwart gat diep in mij

Herinner me eraan dat ik mijn ruggengraat kwijt ben

Ergens in Stockholm

Ik ben mijn ruggengraat kwijt, ergens in Stockholm

Ik ben niet alleen, ik ben het vuur dat brandt

Niet uit de stad, maar uit de 'burbs'

Een rivier die doodgaat van de dorst

Ik ben een eerwaarde die in de kerk ligt

Een barst in het patroon, een wonder dat wacht om te gebeuren

Een belofte die nooit is nagekomen

Een van die momenten die je nooit zult vergeten

Ik ben dat gevoel van binnen

Degene die we allemaal kennen, maar niet echt kunnen beschrijven

Ik ben de bloedvergieter, maar ik ben nog steeds verliefd

Ergens in Stockholm

Maar ik ben niet de enige

Ik hoef niet alleen rond te komen

Ik ben eindelijk thuis

Hemma i Stockholm

Där jag hör hemma

Ik hoor echo's van duizend kreten

Terwijl ik me neerleg om te slapen

Er zit een zwart gat diep in mij

Herinner me eraan dat ik mijn ruggengraat kwijt ben

Ergens in Stockholm

Ik ben mijn ruggengraat kwijt, ergens in Stockholm