The Sinking of the Titanic - Richard "Rabbit" Brown

It was on the tent' of April, on a sunny afternoon

The Titanic left South Hamilton, each one was happy as bride and groom

No one thought of danger or what their fate may be

Until a gruesome iceberg caused fifteen hundred to perish in the sea

It was early Monday morning, just about the break of day

Captain Smith called for help from the Carpathia, and it was many miles away

Everyone was calm and solemn, asked each other what the trouble may be

Not thinking that death was lurking, way out upon that Northern Sea

The Carpathia received the wireless: «S.O.S.

In distress

Come at once, we are sinking.

Make no delay and do your best

Get your lifeboats all in readiness, 'cause we’re going down very fast

We have saved the women and the children, and try and hold out to the last»

You know, at last they called all the passengers, told them to hurry to the deck

Then they realized that the mighty Titanic was an awful fatal wreck

They lowered the lifeboats, one by one, taking women, children from the start

The poor men, they were left to care for themselves, but they sure played a

hero’s part

You know, they stood out on that sinkin' deck, and they was all in great despair

You know, accidents may happen most any time, and we know not when and where

The music played as they went down, on that dark blue sea

And you could hear the sound, that familiar hymn, singin' «Nearer My God To

Thee»

They say, «Nearer my God to Thee

Nearer my God to Thee

Nearer my God to Thee

Nearer to Thee

So, like a wanderer

As the sun goes down

Darkness be over me"

Just then the Titanic went down

Het was in de tent van april, op een zonnige middag

De Titanic verliet South Hamilton, iedereen was gelukkig als bruid en bruidegom

Niemand dacht aan gevaar of wat hun lot zou kunnen zijn

Tot een gruwelijke ijsberg ervoor zorgde dat vijftienhonderd in zee omkwamen

Het was maandagochtend vroeg, net aan het aanbreken van de dag

Kapitein Smith riep om hulp van de Carpathia, en die was vele kilometers verderop

Iedereen was kalm en plechtig, ze vroegen elkaar wat het probleem zou kunnen zijn

Niet denkend dat de dood op de loer lag, ver weg op die Noordzee

De Carpathia ontving de radio: «S.O.S.

In nood

Kom meteen, we zinken.

Wacht niet langer en doe je best

Zorg dat uw reddingsboten gereed zijn, want we gaan erg snel ten onder

We hebben de vrouwen en de kinderen gered en proberen het tot het laatst vol te houden»

Weet je, eindelijk riepen ze alle passagiers, zeiden dat ze zich naar het dek moesten haasten

Toen realiseerden ze zich dat de machtige Titanic een vreselijk dodelijk wrak was

Ze lieten de reddingsboten een voor een zakken en namen vanaf het begin vrouwen en kinderen mee

De arme mannen, ze moesten voor zichzelf zorgen, maar ze speelden zeker een

heldenrol

Weet je, ze stonden op dat zinkende dek, en ze waren allemaal in grote wanhoop

Weet je, ongelukken kunnen bijna altijd gebeuren, en we weten niet wanneer en waar

De muziek speelde toen ze naar beneden gingen, op die donkerblauwe zee

En je kon het geluid horen, die bekende hymne, die 'Nearer My God To' zong

U"

Ze zeggen: «Dichtbij mijn God bij U

Dichter bij U, mijn God

Dichter bij U, mijn God

Dichter bij U

Dus, als een zwerver

Terwijl de zon ondergaat

Duisternis zij over mij"

Precies op dat moment ging de Titanic ten onder