House On Mulberry Street - Porter Wagoner

There was old dan, and skip, scooter and me

In the summertime we used to meet

We wasted our time like nickels and dimes

At a house down on mulberry street

While old dan and skip was off chasing a stick that we threw

Me and scooter would laugh oh she was my girl

That was my world i’d give this one to get

That one back she always complained abouy the nickname

That was given to her by her dad he said she once cried

For a scooter to ride and he bought one with the last buck

He had as if it were today, i recall yesterday old dan just layed down

And died and the eyes of old skip taught me something i’d missed

Cause i never did know that dogs cried when scooter grew up

She went off to work as a model in some fashion town

That just left old skip, so we took us a trip caught a freight train

Went ramblin around he died in the cold and somewhere i got old

I don’t know just when that occurred and my ramblin around

Has brought me back to town but i’m really not lookin' for work

I just poked my head into a familiar old shed that time

Has been trying to push down there’s two little wheels

Underneath of some steel on a little red frame rusted brown

Was that skip or old dan i thought brushed my hand

Was that scooter i thought i heard laugh or just memories

Of them out riding the wind that blew in to welcome me back

Oh the roof it all leaks, and windows they squeak

The paint is all faded away but still in the shade sleeps

The dreams that we made our memories still dance there today

I’ve been many places, i’ve seen many faces

If given one wish it would be for old dan, and skip, scooter and me

And the house down on mulberry street

Er was ouwe dan, en skip, scooter en ik

In de zomer ontmoetten we elkaar

We hebben onze tijd verspild als stuivers en dubbeltjes

Bij een huis in Mulberry Street

Terwijl ouwe Dan en Skip op jacht was naar een stok die we gooiden

Ik en scooter zouden lachen oh ze was mijn meisje

Dat was mijn wereld die ik deze zou geven om te krijgen

Die ene terug klaagde ze altijd over de bijnaam

Dat werd haar gegeven door haar vader, hij zei dat ze ooit huilde

Om op een scooter te rijden en hij kocht er een van het laatste geld

Hij had alsof het vandaag was, ik herinner me gisteren dat oude dan net ging liggen

En stierf en de ogen van ouwe Skip leerden me iets wat ik had gemist

Omdat ik nooit wist dat honden huilden toen scooter opgroeide

Ze ging aan de slag als model in een modestad

Dat liet de oude overslaan, dus namen we een reis en namen een goederentrein

Ging ronddwalen, hij stierf in de kou en ergens werd ik oud

Ik weet niet precies wanneer dat gebeurde en mijn wandeling rond

Heeft me terug naar de stad gebracht, maar ik ben echt niet op zoek naar werk

Ik stak toen net mijn hoofd in een vertrouwde oude schuur

Heeft geprobeerd naar beneden te duwen, er zijn twee kleine wieltjes

Onderaan wat staal op een klein rood frame bruin geroest

Was dat overslaan of oude dan dacht ik dat mijn hand geborsteld had?

Was die scooter waarvan ik dacht dat ik die hoorde lachen of gewoon herinneringen

Van hen die op de wind rijden die naar binnen blies om me welkom te heten

Oh, het dak, het lekt allemaal, en ramen piepen

De verf is allemaal vervaagd maar slaapt nog steeds in de schaduw

De dromen waarvan we onze herinneringen maakten, dansen er nog steeds vandaag

Ik ben op veel plaatsen geweest, ik heb veel gezichten gezien

Als er één wens zou zijn, zou het zijn voor oude dan, en skip, scooter en mij

En het huis in Mulberry Street