Берега - ОзОНОВЫЙ СЛОЙ

Глаза закрыли, забили до смерти.

Присвоили номер, монету бросили.

Ну, а если бы нет, вы об этом не спросите.

В перспективе готовьтесь к холодной осени.

Доброта теперь называется глупостью.

И становится грустно от этой тупости.

Ну, а если бы нет, вы об этом не спросите.

В перспективе готовьтесь к холодной осени.

Припев:

Да послать бы все!

Хлебом пополам

С птицей поделится,

И не возвратится

К этим берегам…

Да послать бы все!

Хлебом пополам

С птицей поделится,

И не возвратится

К этим берегам…

Да послать бы все…

Не забыли, нет, просто было некогда.

Очень дорого стоит минута гордости.

Ну, а если бы нет, вы об этом не спросите.

В перспективе готовьтесь к холодной осени.

И мотает нас словно в невесомости.

А нажать на «стоп» не хватает смелости.

Ну, а если бы нет, вы об этом не спросите,

Заблестят глаза у дырявой совести.

Припев.

х2

Ogen gesloten, doodgeslagen.

Ze gaven een nummer, gooiden een munt.

Zo niet, dan vraag je er niet naar.

Bereid u in de toekomst voor op een koude herfst.

Vriendelijkheid wordt nu domheid genoemd.

En het wordt triest van deze domheid.

Zo niet, dan vraag je er niet naar.

Bereid u in de toekomst voor op een koude herfst.

Refrein:

Ja, stuur alles!

Brood doormidden

Deel met een vogel

En zal niet terugkeren

Naar deze kusten...

Ja, stuur alles!

Brood doormidden

Deel met een vogel

En zal niet terugkeren

Naar deze kusten...

Ja, stuur alles...

Ze vergaten niet, nee, het was gewoon dat er geen tijd was.

Een moment van trots is veel waard.

Zo niet, dan vraag je er niet naar.

Bereid u in de toekomst voor op een koude herfst.

En schudt ons als in gewichtloosheid.

En er is niet genoeg moed om op "stop" te klikken.

Zo niet, dan vraag je er niet naar,

De ogen van een hol geweten zullen stralen.

Refrein.

x2