Repulsion and Escapism II - Noise Trail Immersion

Therefore

Betrayed by my own body

My soul is wandering

Leaving the holy flesh

A temple built with the pain

Oh nature, eradicate me

From this stupid shelter

Suspended in space and time

The womb of every unborn

Slowly rotting

The reflection of every answer

It dwells once more in me

From the void of the eternal doubt

To the static knowledge we call faith

Our innocence born in this oblivion

It gives me the access to every door

The memory of man

The symbol of curiosity

Proverbial punishment

For all our satisfactions

The thirst of knowledge we hide within

Cut off by the nonsense

Vanquished

By the murderous weakness of men

Distinguishing the I of my creator

From the mine

Now it’s all clear

Man is but a foolish lover

Of his nameless condition

Daarom

Verraden door mijn eigen lichaam

Mijn ziel dwaalt af

Het heilige vlees verlaten

Een tempel gebouwd met de pijn

Oh natuur, roei me uit

Van deze stomme schuilplaats

Opgeschort in ruimte en tijd

De baarmoeder van elke ongeborene

Langzaam rottend

De weerspiegeling van elk antwoord

Het woont weer in mij

Uit de leegte van de eeuwige twijfel

Naar de statische kennis die we geloof noemen

Onze onschuld geboren in deze vergetelheid

Het geeft me toegang tot elke deur

De herinnering aan de mens

Het symbool van nieuwsgierigheid

spreekwoordelijke straf

Voor al onze bevrediging

De dorst naar kennis waarin we ons verbergen

Afgesneden door de onzin

overwonnen

Door de moorddadige zwakheid van mannen

Het ik van mijn maker onderscheiden

uit de mijn

Nu is het allemaal duidelijk

De mens is slechts een dwaze minnaar

Van zijn naamloze toestand