Железнодорожник - Nautilus Pompilius

Последний поезд на небо отправится в полночь

С полустанка покрытого шапкой снегов

Железнодорожник вернется в каморку

Уляжется в койку не сняв сапогов

Посмотрит на чье-то увядшее фото

Нальет и закусит соленой слезой

Откроет окошко достанет берданку

И будет сшибать звезду за звездой,

А поезд на небо уходит все дальше

По лунной дороге уносится в ночь,

А поезд на небо увозит отсюда

Всех тех кому можно хоть как-то помочь

Железнодорожник из мятых карманов

Поношенной формы достанет на свет

Помятую трешку железную ложку

И на отъехавший поезд билет

И когда на востоке покажется солнце

И разгонит лучами ночную тоску

Он прочистит берданку насыплет картечи

И приложит железо к больному виску,

А поезд на небо уходит все дальше

По лунной дороге уносится прочь,

А поезд на небо увозит отсюда

Всех тех кому можно хоть как-то помочь

De laatste trein naar de hemel vertrekt om middernacht

Vanaf de halte bedekt met een sneeuwkap

De spoorwegarbeider keert terug naar de kast

Ga in bed liggen zonder zijn laarzen uit te doen

Kijk naar iemands vervaagde foto

Schenk en bijt met een zoute traan

Zal het raam openen en Berdanka . krijgen

En zal ster na ster neerhalen,

En de trein naar de hemel gaat steeds verder

Op de maan wordt de weg meegevoerd in de nacht,

En de trein naar de hemel neemt afstand van hier

Iedereen die op wat voor manier dan ook kan helpen

Gerimpelde zakbaanarbeider

Een versleten uniform zal het licht bereiken

Verfrommeld ijzeren lepel van drie roebel

En een kaartje voor de vertrokken trein

En als de zon in het oosten verschijnt

En verstrooi de stralen van nachtverlangen

Hij zal de Berdanka schoonmaken, hagel erin gieten

En hij zal ijzer aanbrengen op de pijnlijke tempel,

En de trein naar de hemel gaat steeds verder

Op de maan wordt weggedragen,

En de trein naar de hemel neemt afstand van hier

Iedereen die op wat voor manier dan ook kan helpen