Curse Of The Red Tide - Legend Of The Seagullmen

Four hundred thousand years before

An ancient man unlocked an ancient door

He reveals what’s inside it was

Something very alive

And it goes airborne and penetrates

Deep into the sea

While all the fish are dying

And all the dolphins are crying

Where the sea hits the land

There’s nowhere left to hide

It comes in the middle of the night

It burns your eyes and

Your throat collapses

As you struggle to survive

It comes in the middle of the night

It burns your eyes inside

When the skin peels back

To reveal the bone

It comes in the middle of the night

When the blood pours from your eyes

You will know it

As the curse of the red tide

It’s the curse of the red tide

Crimson waves wash over the land

Making shallow graves for the damned

As he spreads his wings and flies

Total devastation with endless demise

It’s the curse of the red

It’s the curse of the red tide

Now that there’s nowhere to run

The stench of bodies blot out the sun

And the land decays and

The oceans boil with disease

As pollution and disease churns

The bodies melt and the cities burn

You’ll know me as the red

It’s the curse of the red tide

Crimson waves wash over the land

Making shallow graves for the damned

As he spreads his wings and flies

Total devastation with endless demise

That’s right, it’s the curse of the red

It’s the curse of the red tide

My darkness rains for more

Your crimson overlord

You’ll fear me for eternity as the red tide

You’ll know me as the curse of the red tide

Vierhonderdduizend jaar eerder

Een oude man ontgrendelde een oude deur

Hij onthult wat erin zat

Iets heel levends

En het gaat de lucht in en dringt binnen

Diep in de zee

Terwijl alle vissen sterven

En alle dolfijnen huilen

Waar de zee het land raakt

Je kunt je nergens meer verstoppen

Het komt midden in de nacht

Het brandt aan je ogen en

Je keel zakt in

Terwijl je worstelt om te overleven

Het komt midden in de nacht

Het brandt je ogen van binnen

Wanneer de huid terug pelt

Om het bot te onthullen

Het komt midden in de nacht

Wanneer het bloed uit je ogen stroomt

Je zult het weten

Als de vloek van het rode tij

Het is de vloek van het rode tij

Karmozijnrode golven spoelen over het land

Ondiepe graven maken voor de verdoemden

Terwijl hij zijn vleugels spreidt en vliegt

Totale verwoesting met eindeloze ondergang

Het is de vloek van het rood

Het is de vloek van het rode tij

Nu je nergens meer naartoe kunt rennen

De stank van lichamen verduistert de zon

En het land vergaat en

De oceanen koken van ziekte

Naarmate vervuiling en ziekte karnen

De lichamen smelten en de steden branden

Je kent me als de rode

Het is de vloek van het rode tij

Karmozijnrode golven spoelen over het land

Ondiepe graven maken voor de verdoemden

Terwijl hij zijn vleugels spreidt en vliegt

Totale verwoesting met eindeloze ondergang

Dat klopt, het is de vloek van het rood

Het is de vloek van het rode tij

Mijn duisternis regent voor meer

Uw karmozijnrode opperheer

Je zult voor eeuwig bang voor me zijn als de rode vloed

Je zult me ​​kennen als de vloek van het rode tij